Xan e Pedro
foron ó monte.
Marchou Xan.
Marchou Pedro.
Volveu Xan.
Volveu Pedro.
Xógase batendo cos dedos das dúas mans nunha mesa. Primeiro póñense... Ler máis
Pon, pon, pon
a lancha de Beceiro,
pon, pon, pon
vira patas “pra” arriba,
pon, pon, pon,
cargada de carbón,
pon, pon, pon,
na ría de... Ler máis
Rebe, rebe, reberrola,
¿quen te ha de calentare?
Túa nai vai no muíño
e teu pai vaina “buscare”.
O apelativo cariñoso “reberrola” pode... Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/unha_pega_reborda.mp3
Unha pega rebordá
puxo un ovo na quintá,
puxo un e rebordou,
puxo dous e rebordou,
puxo tres e rebordou… (ata quedar sen... Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/rosinha_foi_a_paris.mp3
Rosiña foi a París
nun cabalo gris
ó paso, ó trote,
ó galope, galope, galope.
O/a neno/a cabalga sentado na perna do adulto... Ler máis
“Vixiguento”,
mal contento,
pide pan
e non llo dan
e “rabea” coma un can.
O adulto vaille collendo os dedos ó/á neno/a dende o... Ler máis
Pim, pim,
regorín
contra as vacas de Verín.
Paxariño, fai un niño
unha legua fóra
de onda min.
Cántase dando nos dedos. Comézase polo gordo... Ler máis
Súa nai vai no muíño
e seu pai non ten que darlle
e a meniña chora chora,
dálle que dálle.
A nosa memoria-... Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/man_morta.mp3
Man morta, man morta,
vai petar á túa porta.
¡Pumba!
O adulto abanéalle a man ó/á neno/a , que a ten “morta”.... Ler máis
As cabras de Xan Barbeiro
todas van por un raseiro;
unhas brancas e outras negras
e outras monas das orellas.
M. Rico: “Tantarantán…”
Ler máis
Deixa unha resposta