Pico, pico, mazarico,
¿quen che deu tan longo “pico”?
Deumo Deus e San Santiago
para picar o pan no agro
e piquei e... Ler máis
– Tantarantán, ¿para onde vas vella?
– Tantarantán, vou para Pontevedra.
– Tantarantán, ¿que vas buscar?
– Tantarantán, unha carga de sal.
–... Ler máis
O meu meniño é pequeno.
Heino de aprender a todo:
a amasar e a peneirar
e a que quente ben o forno.
M.... Ler máis
– ¡Ah!
– A primeira palabra
que o burro dá.
M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…”
Ler máis
Tantarantán, tarantán tarantiña,
o que non come non ten barriguiña.
Tantarantán, tantarantán, tantarantola
o que non come non ten barrigola.
M. Barrio –... Ler máis
A linda Barboriña
tiña a boca pequeniña
e os ollos “moxinetes”:
“escápate”, Pauletes.
M. Barrio – X. Taboada Chivite: “Etnografía Galega”.
Ler máis
Pim, pim,
regorín
contra as vacas de Verín.
Paxariño, fai un niño
unha legua fóra
de onda min.
Cántase dando nos dedos. Comézase polo gordo... Ler máis
Arrurrú, arrurrú,
arrurrú cunha tranca no cu.
Amelia de Forcarei.
(máis…)
Ler máis
“Padrenuestro,
que estás en los cielos”.
Ábreme a porta
que traio xurelos.
Helena de Soutomaior.
Ler máis
“Dúrmete”, meu neniño,
“dúrmete”, meu meniño,
que aí vén o cocón
a levar os nenos
que non dormen, non.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
Ler máis
Deixa unha resposta