¡Teño fame!
– ¡Teño fame!
– ¿Tes fame? Traba no cu e comes carne.
Se cadra interésache
Rapadiño de cou cou
Rapadiño de cou cou, pasou polo río e non se mollou, cun peido na testa que fede que apesta. Dise cando se lle corta... Ler máis
Era un gaiteiro que ía polo monte (varias versións)
Era un gaiteiro que ía polo monte ¿Queres que cho conte? Melorra do Covelo – Pontevedra (máis…) Ler máis
Dente fóra
¡Dente fóra, “caghallón” na cova! Cando lle cae un dente ó/á neno/a, tírase por riba do forno e dise así. Avó Antonio,... Ler máis
Era un bo día de noite
Era un bo día de noite. O sol cos seus raios xeaba a terra e eu só , con dous dos... Ler máis
Polo mar andan as lebres (varias versións)
Polo mar andan as lebres e polo monte as anguías. Os peixes polas labradas cóllense con “angarillas”. Vámonos de aí, meniña, que todos van... Ler máis
As tortiñas de manteiga
As tortiñas de manteiga “pra” a mamá, que dá a teta. As tortiñas de cebada “pró” papá, que non dá nada. Rico Verea,... Ler máis
Vou contar catro mentiras
Vou contar catro mentiras: polo mar andan as lebres e nos montes as sardiñas. Son un triste pasaxeiro que vai polo seu camiño: nas... Ler máis
Os suspiros dunha mincha
Os suspiros dunha mincha, as bágoas dun mexillón, os cantares dun percebe fan chorar a un camarón. M. Barrio Ler máis
Xan Perillán
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/xan_perillan.mp3 Xan Perillán (ou San Sebastián) a cabalo dun can; o can era coxo, tirouno nun pozo; o pozo era frío, tirouno nun río; o río... Ler máis
Aló arriba (varias versións)
Aló arriba, non sei onde, hai non sei que santo que rezándolle non sei que gánase non sei canto. Dise cando alguén vai... Ler máis
Deixa unha resposta