Té, chocolate, café
Té,
chocolate,
café,
para San Xosé,
que está maliño dun pé.
Té,
chocolate,
café,
para San Xosé,
que está maliño dun pé.
A función do dito é acariñar o/a meniño/a a quen se lle di: “Té” (o adulto acaricia a cara do rapaz coas dúas mans), “chocolate” (acaricia a súa propia) e así alternativamente.
Esperanza, de Ferrol
Arronrón, cascarrón. A mamá, na vendima. O papá, no carbón. Cántase facendo énfase nas consoantes para durmir os pequenos. Mercedes Fernández Rodríguez, do Saviñao Ler máis
Cachola, cachola que vas para a escola. “Cabesa, cabesa, Non des na artesa. Angaso, angaso, Non des nun braso”. Calacú, calacú, Que che dou no cu. A... Ler máis
E, neniño, e, zapato no pé. Sardiña salgada “pró” noso Xosé. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Este foi ó mar e non pescou nada. Este foi ó mar e pescou unha pescada. Este quedou en terra e... Ler máis
Paxariño, rechinchiño, vaite esconder detrás da pía de tía Inés que “te” toca a túa dita “ves”. Vanse tocando os dedos do bebé... Ler máis
Río Miño, vai caladiño, non me espertes o meu meniño. M. Barrio – V. Risco: “Etnografía…” Ler máis
O meniño “quer” durmir, súa nai estalle cantando. Durme, meu ruliño, durme, que eu te estarei arrolando. M. Barrio – J. Casal: “Cancionero…” ... Ler máis
Heille de dar a meu neno cocidiño con repolo, as orellas dunha pulga, as costelas dun piollo. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
Toca a corneta, toca o berimbao, o neno bonito ten o cu de pau. M. Barrio – M. Fernández Costas:: “Juegos… Ler máis
Ai ah, ai ah. Andan os porcos no pan. ¿De quen son? ¿De quen son? Son do Señor Capitán. Ai ah, ai ah. Andan os... Ler máis
Deixa unha resposta