Soniño, sono,
vente a este ollo,
pouquiño a pouco,
vénteme a estoutro.
O adulto vai acariñando os ollos do/a neno/a.
Ler máis
Pon, pon, pon
a lancha de Beceiro,
pon, pon, pon
vira patas “pra” arriba,
pon, pon, pon,
cargada de carbón,
pon, pon, pon,
na ría de... Ler máis
Pequeniño,
“Mai-grandiño”,
Pai de todos,
Furabolos
e “Mata-pollos”.
Angélica, de Mondoñedo
Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/esta_leira_e_tua.mp3
– ¿Esta leira é túa?
– É.
– ¿E esta?
– Tamén.
– Pois… ¡arrinca este marco!
O adulto colle entre os seus dedos... Ler máis
Meu meniño, non “te durmas”
que che vou quentar o leite
e despois, dende que o tomes,
xa podes “adormecerte”.
M. Barrio –... Ler máis
E que tes,
e que foi,
aí che vén teu pai
e mais a túa nai,
ah…
Ah, meniña, ah,
zapato no pé,
sardiña salgada
para o... Ler máis
Arre, cabaliño,
para o Santiaguiño,
buscar pan e viño
para este meniño.
M. Barrio – I. Rielo: “Cancioneiro da Terra Chá (Pol)”
Ler máis
Novo
Molliña, molliña,
na túa cariña.
Mollón, mollón,
no teu carón.
Cóllense as mans do neno ou da nena e, con elas, acaríñanse alternativamente... Ler máis
Este foi á fonte,
este foi ó monte,
este quixo auga,
este non lla deu…
e veu o gordacho
¡e toooda, toda bebeu!
Empézase polo... Ler máis
Durme, miña nena, durme,
¿quen te ha de “acalentare”?
que túa nai vai no muíño
e teu pai vaina “buscare”.
Durme, miña nena,... Ler máis
Deixa unha resposta