Arrú, arrú, meu meniño.
Arrú, arrú, meu rapaz.
Arrú, arrú, meu meniño,
ben arruadiño vas.
M. Barrio – C. Sampedro: “Cancioneiro…”
Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/este_e_o_dedo_meninho.mp3
Este é o dedo meniño,
este é o seu sobriño,
este é o pai de todos,
este é o furabolos
e este, o... Ler máis
Pon, pon, pon
a lancha de Beceiro,
pon, pon, pon
vira patas “pra” arriba,
pon, pon, pon,
cargada de carbón,
pon, pon, pon,
na ría de... Ler máis
Seca, seca, pandeireta,
que che dou unha peseta.
Seca, seca, pandeirón,
que che dou un patacón.
Cántase mentres se axitan as mans, para... Ler máis
Dinquirindín,
dinquirindán.
¿Quen morreu?
O sancristán.
¿Quen lle toca?
Seu irmán.
¿E con que?
Co rabo do can.
Unha persoa colle o/a neno/a polos brazos e outra... Ler máis
E, neniña, e,
que che hei dar o té
e mais as papiñas
nun cacharolé.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
A linda Barboriña
tiña a boca pequeniña
e os ollos “moxinetes”:
“escápate”, Pauletes.
M. Barrio – X. Taboada Chivite: “Etnografía Galega”.
Ler máis
A serriña serra,
ti polo mar
e eu pola terra.
Ler máis
“Vixiguento”,
mal contento,
pide pan
e non llo dan
e “rabea” coma un can.
O adulto vaille collendo os dedos ó/á neno/a dende o... Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/rosinha_foi_a_paris.mp3
Rosiña foi a París
nun cabalo gris
ó paso, ó trote,
ó galope, galope, galope.
O/a neno/a cabalga sentado na perna do adulto... Ler máis
Deixa unha resposta