Roque, Roque, Roquetín,
Roque, Roque, Roquetín,
dáme uns “socos” para min
“anque” sexan de ameneiro.
Xa chos “pagharei” cun peido.
Roque, Roque, Roquetín,
dáme uns “socos” para min
“anque” sexan de ameneiro.
Xa chos “pagharei” cun peido.
Ángela Barros, de Seixo – Marín
¡Dente fóra, “caghallón” na cova! Cando lle cae un dente ó/á neno/a, tírase por riba do forno e dise así. Avó Antonio,... Ler máis
– ¡Dóeme a barriga! – ¡Ráscaa cunha estriga! Para unha queixa infantil bastante cotiá, o adulto responde nun primeiro momento cunha... Ler máis
Novo – ¡Aaah! – ¡Dixo o burro á mañá! Emprégase cando alguén cae da burra, ou sexa, cando entende algo que para... Ler máis
Novo Había unha vez un gato pedrés que cagou para vós os tres. Había unha vez un pedrolo que cagou para ti “solo”. É... Ler máis
Na miña vida tal vin: na feira de mentiráns unha cadela con pitos, unha galiña con cans. M. Barrio – J. casal y... Ler máis
– Que horas son? – As de onte por estas horas, se es burro/a cóntaas todas. – Burro/a serei, pero en... Ler máis
– ¿Como te chamas? – Come castañas. – ¿E de apelido? – Caldo cocido. M. Barrio (máis…) Ler máis
Os suspiros dunha mincha, as bágoas dun mexillón, os cantares dun percebe fan chorar a un camarón. M. Barrio Ler máis
Xan Perillán (ou San Sebastián) a cabalo dun can; o can era coxo, tirouno nun pozo; o pozo era frío, tirouno nun río; o río... Ler máis
– ¿Dóeche a barriga? Dálle cunha estriga. Se a estriga é mol dálle cun fol. Se o fol é duro dálle cun bandullo. M. Barrio... Ler máis
Deixa unha resposta