Rivi, rivi, rivirola
Rivi, rivi, rivirola,
se non queres calar, chora.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Se cadra interésache
Xan e Pedro
Xan e Pedro foron ó monte. Marchou Xan. Marchou Pedro. Volveu Xan. Volveu Pedro. Xógase batendo cos dedos das dúas mans nunha mesa. Primeiro póñense... Ler máis
Miña boca que te abres
Miña boca que te abres con ganiñas de te abrir, ou é sinal que tes fame ou é que tes que durmir. Cando... Ler máis
Non te troco, meu meniño
Non te troco, meu meniño, non te troco, meu amor, nin pola prata da lúa, nin polo ouro do sol. M. Barrio –... Ler máis
“Dúrmete”, meu neniño
“Dúrmete”, meu neniño, “dúrmete”, meu meniño, que aí vén o cocón a levar os nenos que non dormen, non. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
Durme, meu roliño
Durme, meu roliño, durme, durme, durme, meu rolo, e cando espertes dime se hai berce como o colo. M. Barrio – C. Sampedro:... Ler máis
Este meniño que teño no colo
Este meniño que teño no colo é dun amor que se chama Manolo. Este meniño que teño nos brazos é dun amor... Ler máis
Este foi ó monte (Varias versións)
Este foi ó monte, este colleu leña, este foi ós ovos, este fritiunos e este gordiño comeunos todos. A nosa memoria- Marín (máis…) Ler máis
Dimas e damas
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/dimas_e_damas.mp3 – Dimas e damas foron ó mar Dimas caeu, ¿Quen quedou? – Damas. – Pois, tómaas. Cando o/a neno/a di “damas” o adulto dálle unha... Ler máis
Dinquirindín
Dinquirindín, dinquirindán. ¿Quen morreu? O sancristán. ¿Quen lle toca? Seu irmán. ¿E con que? Co rabo do can. Unha persoa colle o/a neno/a polos brazos e outra... Ler máis
Eh, meniño, eh
Eh, meniño, eh, vai papá na vila, vai mercar café. M. Barrio – V. Risco: “Etnografía…” Ler máis
Deixa unha resposta