Ris, ras (varias versións)
Ris, ras
aparta “pa” alá
que perdo o compás.
Ris, ras
aparta, mi madre,
que perdo o compás.
Ris, ras
aparta “pa” alá
que perdo o compás.
O adulto colle o/a neno/a no colo e abanéao para os lados. Ó rematar o recitado, tras repetilo varias veces, fai coma quen que o lanza ó aire. Ou ben estando o/a neno/a sentado/a no colo fronte a fronte cólleo polas mans e arrandéao para diante e para atrás.
Este recitado tamén pode acompañar un xogo entre dous nenos máis maiores que fan unha especie de serra cun cordel fino.
Ris, ras
aparta, mi madre,
que perdo o compás.
Este foi ó mar e non pescou nada. Este foi ó mar e pescou unha pescada. Este quedou en terra e... Ler máis
-¡Tranquilo! -Tranquilo morreu cagando agarrado a un pé de millo e súa nai esperando por el no camiño. É a contestación para... Ler máis
– ¿Onde está o gatiño? – Na ventaíña. – ¿E que come? – Pan e sardiña. – ¿Imos a un preito? – ¡Co rabo... Ler máis
Sei amasar, sei peneirar, sei dar a volta por riba do mar. Dúas persoas (de altura semellante), unha fronte á outra e collidas... Ler máis
O meniño “quer” durmir, súa nai estalle cantando. Durme, meu ruliño, durme, que eu te estarei arrolando. M. Barrio – J. Casal: “Cancionero…” ... Ler máis
Novo Este foi á praza e non trouxo nada, este foi á praza e trouxo un peixe, este lavouno, estre fritiuno e este, coma... Ler máis
– ¿Cando cociches? – Onte á noite. – ¿E que fixeches? – Un boliño. – ¿E quen cho levou? – Un ratiño. – ¿E como... Ler máis
– Dimas e damas foron ó mar Dimas caeu, ¿Quen quedou? – Damas. – Pois, tómaas. Cando o/a neno/a di “damas” o adulto dálle unha... Ler máis
Este neno ten soniño, ten ganiñas de durmir, ten un olliño pechado, outro xa non pode abrir. M. Barrio – E.M. Torner :... Ler máis
Deixa unha resposta