Xan e Pedro
foron ó monte.
Marchou Xan.
Marchou Pedro.
Volveu Xan.
Volveu Pedro.
Xógase batendo cos dedos das dúas mans nunha mesa. Primeiro póñense... Ler máis
Este queixo queixolán.
Esta boca pide pan.
Este “narís” pis, pis.
Estes ollos revirollos.
Esta testa “testaruda”…
¡e este peliño de burra!
Como no anterior,... Ler máis
Serra, comadre,
serra, compadre,
na serreiriña do señor abade.
Ti coa lima
e eu coa serra
gañaremos cartiños coma terra.
Cóllese o bebé dos braciños,... Ler máis
¡Ai, que meniña,
que nena preciosa!
Despois de lavada,
parece unha rosa;
e este meniño
que teño no colo
despois de lavado
parece un repolo.
Blanco, Domingo:... Ler máis
As cabras de Xan Barbeiro
todas van por un raseiro;
unhas brancas e outras negras
e outras monas das orellas.
M. Rico: “Tantarantán…”
Ler máis
-¿Quen é ese que anda no postigo?
– Meu maridiño deitado comigo, arrunrún.
– ¿Quen é ese que peta á ventá?
–... Ler máis
Té,
chocolate,
café,
para San Xosé,
que está maliño dun pé.
A función do dito é acariñar o/a meniño/a a quen se lle di:... Ler máis
Aserrín,
aserrán
os madeiros
de San Xoán.
Os de enriba
serran ben
e os de embaixo:
Tamén, tamén, tamén.
Co/a meniño/a sentado/a no colo, collémolo/a polas mans... Ler máis
Pon, pon, pon
a lancha de Beceiro,
pon, pon, pon
vira patas “pra” arriba,
pon, pon, pon,
cargada de carbón,
pon, pon, pon,
na ría de... Ler máis
Este bico bicolán.
Esta boca come pan.
Este ollo pirulete.
¡Arráncate cabalete!
Puchinocativo, de Cervo
Ler máis
1 Comentario