O corazón dunha pulga quen o soubera guisar. Daba xantar e merenda e cea para cear. A nosa memoria- Marín Ler máis
¡Dente fóra, “caghallón” na cova! Cando lle cae un dente ó/á neno/a, tírase por riba do forno e dise así. Avó Antonio,... Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/xan_perillan.mp3 Xan Perillán (ou San Sebastián) a cabalo dun can; o can era coxo, tirouno nun pozo; o pozo era frío, tirouno nun río; o río... Ler máis
Camisa de fóra, métea dentro que xa é hora. M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis
Unha vez era un home que ía polo monte, ¿queres que cho conte? M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis
Aló arriba, non sei onde, hai non sei que santo que rezándolle non sei que gánase non sei canto. Dise cando alguén vai... Ler máis
A tía Gancha tiña a cunca furada e a culler chamuscada. Cando chegaba á boca, xa non levaba nada. Maika, de Bande Ler máis
O corazón dunha pulga e as orellas dunha lebre heillas de dar ó meu home, que lle sabe moito o prebe. Angélica, de... Ler máis
– ¿Piruchiño, queres pan? – Quero, se mo dan. – ¡Vai buscar o coitelo! – Pois “logho” non quero. Díselle ós nenos/as cando... Ler máis
– Teño medo. – ¿Tes medo? Ó cu do Pedro e a pita parda que che caga pola barba. A función deste dito é... Ler máis
Deixa unha resposta