Arrunrún, cascarrún,
hoxe non
e mañá si.
E dálle do mar
e dálle da Ría,
que está na cama
o pai desta cría.
E dálle da... Ler máis
E, neniño, e,
zapato no pé.
Sardiña salgada
“pró” noso Xosé.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
Heille de dar a meu neno
cocidiño con repolo,
as orellas dunha pulga,
as costelas dun piollo.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
Ler máis
O muíño a moer
e os ratiños a comer.
Collinos polo rabo
e boteinos no tellado.
Collinos pola orella
e boteinos á canella.
Ó dicir... Ler máis
Novo
– ¿Orella ou cacho?
– Orella.
– Tirar por “ella”.
– ¿Cacho ou orella?
– Cacho.
– Tira, “muchacho”.
O adulto cóllelle unha orella ó/... Ler máis
Este é o dedo meniño,
este é o seu sobriño,
este é o pai de todos,
este é o furabolos
e este, o... Ler máis
Arre ru, meu meniño.
Arre ru, meu rapaz.
Arre ru, meu meniño,
ben arruladiño vas.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
Dinquirindín,
dinquirindán.
¿Quen morreu?
O sancristán.
¿Quen lle toca?
Seu irmán.
¿E con que?
Co rabo do can.
Unha persoa colle o/a neno/a polos brazos e outra... Ler máis
Este foi á praza e non trouxo nada,
este foi á praza e trouxo un peixe,
este lavouno,
estre fritiuno
e este, coma... Ler máis
Arrolín, arrolán,
¿queres queixo?
¿queres pan?.
E se o queres
non o negues
que as mulleres
cho darán.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
Deixa unha resposta