Pon, pon, pon
Pon, pon, pon
a lancha de Beceiro,
pon, pon, pon
vira patas “pra” arriba,
pon, pon, pon,
cargada de carbón,
pon, pon, pon,
na ría de Ferrol.
Pon, pon, pon
a lancha de Beceiro,
pon, pon, pon
vira patas “pra” arriba,
pon, pon, pon,
cargada de carbón,
pon, pon, pon,
na ría de Ferrol.
Cando se di: “Pon, pon, pon” dánselle toques co dedo na palma da man do/a neno/a, no resto dos versos fánselle cóxegas tamén na man.
Cortizas, Antón: ”Chirlosmirlos…”
¡Ai, que meniña, que nena preciosa! Despois de lavada, parece unha rosa; e este meniño que teño no colo despois de lavado parece un repolo. Blanco, Domingo:... Ler máis
Dedín, dedín, samarroquín, rabo de rula, mazarula, cando o rei por aquí pasou, todas as damas conquistou, menos unha que queedouuuuu. A medida que se recita vanse tocando e... Ler máis
Un/unha neno/a foi á carnicería e díxolle á carniceira: – Quero un anaquiño de carne. – ¿Por onde? ¿Por aquí? – Un pouquiño... Ler máis
Dinquirindín, dinquirindán. ¿Quen morreu? O sancristán. ¿Quen lle toca? Seu irmán. ¿E con que? Co rabo do can. Unha persoa colle o/a neno/a polos brazos e outra... Ler máis
Redondiña, redondiña, ¿grande ou pequeniña? M. Barrio Ler máis
O meniño “quer” durmir, súa nai estalle cantando. Durme, meu ruliño, durme, que eu te estarei arrolando. M. Barrio – J. Casal: “Cancionero…” ... Ler máis
Orelliña, vaite á leña. Que chova, que neve, non veñas sen ela. A persoa maior colle cos dedos a orelliña do/a neno/a... Ler máis
Esta meniña ten sono, ten ganiñas de durmir, ten un olliño pechado e o outro non o pode abrir. Ler máis
Tris, tras, a estopa urdirás co pé para adiante co cu para atrás. M. Barrio – J. Pérez Ballesteros: “Cancionero…” Ler máis
Dínculin, dínculin dínculin, dan. ¿Quen morreu? O tío Xan coas ciroliñas na man Dínculin, dínculin, dínculin, dan. Eva Otero, Rianxo Ler máis
Deixa unha resposta