Pola porta do tío Xan
Pola porta do tío Xan
pasa o can do tío Miguel,
cunhas polainiñas novas
forradiñas de papel.
Pola porta do tío Xan
pasa o can do tío Miguel,
cunhas polainiñas novas
forradiñas de papel.
Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…”
Este foi ó mar e non pescou nada. Este foi ó mar e pescou unha pescada. Este quedou en terra e... Ler máis
Di a ra: – ¡Casar, casar, casar! Responde o sapo: – ¡ E o pan, e o pan, e o... Ler máis
A tía Gancha tiña a cunca furada e a culler chamuscada. Cando chegaba á boca, xa non levaba nada. Maika, de Bande Ler máis
Acuseta, marraneta, que-vas-de-ca-be-za-ó-in-fer-no. Xogo para, literalmente, mandar ó inferno un neno que nos acusara de facer algo. Co furabolos e o... Ler máis
Do queixo non che me queixo, que o queixo ben che me sabe; quéixome de quen o vende, que non mo deixa... Ler máis
– Como che vai, Sindo? – Ás veces chorando, ás veces rindo. Geni e Elena, de Alxén – Salvaterra Ler máis
As tortiñas de manteiga “pra” a mamá, que dá a teta. As tortiñas de cebada “pró” papá, que non dá nada. Rico Verea,... Ler máis
Un/unha neno/a foi á carnicería e díxolle á carniceira: – Quero un anaquiño de carne. – ¿Por onde? ¿Por aquí? – Un pouquiño... Ler máis
Ris, ras aparta “pa” alá que perdo o compás. O adulto colle o/a neno/a no colo e abanéao para os lados. Ó... Ler máis
Tris, tras, a estopa urdirás co pé para adiante co cu para atrás. M. Barrio – J. Pérez Ballesteros: “Cancionero…” Ler máis
Deixa unha resposta