Pola porta do tío Xan
Pola porta do tío Xan
pasa o can do tío Miguel,
cunhas polainiñas novas
forradiñas de papel.
Pola porta do tío Xan
pasa o can do tío Miguel,
cunhas polainiñas novas
forradiñas de papel.
Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…”
– Piruchiño, queres pan? – Quero, se mo dan. – Vai buscar o coitelo! – Pois “logho” non quero. Díselle ós nenos/as cando... Ler máis
Bate, meu leite, na cántara nova con tres pelouriños e mais o da roda. Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
Fun ó muíño, o muíño a moer, os ratiños a roer, pillei un polo rabo e leveino ó mercado. E díxome unha muller: – ¿Canto... Ler máis
Arre, bestiña, á casa da madriña a tomar a boliña que está cocidiña. Arre, bestón, á casa de Antón a tomar o bolón que está cocedón. Na... Ler máis
– ¿Canto me dás? – ¡Un saco de ras! Mini e Mero Ler máis
– ¿Dúas e dúas…? – Catro. – Lámbelle o cu ó gato. Mini e Mero Ler máis
-¡Tranquilo! -Tranquilo morreu cagando agarrado a un pé de millo e súa nai esperando por el no camiño. É a contestación para... Ler máis
– ¿Quen? – O rabo da “sartén” que frite moi ben. M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis
Xan, Xaranxán, dacabalo do can; o can era coxo e tirouno no toxo; o toxo era bravo e tirouno no prado; o prado era frío e... Ler máis
Deixa unha resposta