Pola porta do tío Xan
Pola porta do tío Xan
pasa o can do tío Miguel,
cunhas polainiñas novas
forradiñas de papel.
Pola porta do tío Xan
pasa o can do tío Miguel,
cunhas polainiñas novas
forradiñas de papel.
Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…”
Rosiña foi a París nun cabalo gris ó paso, ó trote, ó galope, galope, galope. O/a neno/a cabalga sentado na perna do adulto... Ler máis
A muller ía no prado; a vaca facía o xantar; a cadela varre a casa e a vasoira vai lavar. Rico Verea, Manuel:... Ler máis
– ¿Como te chamas? – Come castañas. – ¿E de apelido? – Caldo cocido. M. Barrio (máis…) Ler máis
¡Picaches, picaches, que tunda levaches! Díselle a alguén a quen lle acabamos de gastar unha pequena broma. Anadosa, de Vigo Ler máis
– Cantos son 50 e 50? – Son 100. – Anda o burro no alcacén. Mini e Mero Ler máis
– Ten tinta, Antón? – Tinta Antón ten. Ler máis
Unha vella tiña un can debaixo da cama onde ela durmía. (bis) O can ladraba: guau, guau. e a vella non se... Ler máis
“Señor mío Jesucristo”, eu “pra” comer son moi listo. “Dios y hombre verdadero”, pero traballar non quero. (máis…) Ler máis
– Mira cantas van. – ¿… ? -¡As “caghallas” do teu can! Meninheira, de Pontevedra Ler máis
Deixa unha resposta