Pola porta do tío Xan
Pola porta do tío Xan
pasa o can do tío Miguel,
cunhas polainiñas novas
forradiñas de papel.
Pola porta do tío Xan
pasa o can do tío Miguel,
cunhas polainiñas novas
forradiñas de papel.
Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…”
Era un bo día de noite. O sol cos seus raios xeaba a terra e eu só , con dous dos... Ler máis
O pisco e mais a carriza trataron unha bailada: cando o pisco daba voltas a carriza punteaba. M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…” Ler máis
Fun ó muíño, o muíño a moer, os ratiños a roer, pillei un polo rabo e leveino ó mercado. E díxome unha muller: – ¿Canto... Ler máis
O corazón dunha pulga e as orellas dunha lebre heillas de dar ó meu home, que lle sabe moito o prebe. Angélica, de... Ler máis
Landrusiño foi ó viño. Rompeu o xerro polo camiño. Pobre do xerro, pobre do viño, pobre do cu de Landrusiño. San Pedro – Cangas (máis…) Ler máis
Este queixo queixolán. Esta boca pide pan. Este “narís” pis, pis. Estes ollos revirollos. Esta testa “testaruda”… ¡e este peliño de burra! Como no anterior,... Ler máis
– Sabes que? – Que? – Que o ollo do cu non ve. – Sabes cando? – Cando? – Cando está cagando. – Sabes onde? –... Ler máis
Xan do Outeiro ten un can que lle chaman Capitán. Tamén ten unha cadela que lle chaman Micaela. Tamén ten un boi que lle... Ler máis
Heiche mercar un corrovelás coas pernas para diante e outro con elas para atrás. Cando un neno ou nena pide que... Ler máis
Deixa unha resposta