Dinquirindín,
dinquirindán.
¿Quen morreu?
O sancristán.
¿Quen lle toca?
Seu irmán.
¿E con que?
Co rabo do can.
Unha persoa colle o/a neno/a polos brazos e outra... Ler máis
Aceiteira,
vinagreira,
chas con ras,
dar sen dar,
dar sen falar,
dar un belisquiño no cu
e botar a escapar.
Rosa Fernández Carrera, de Tomiño
(máis…)
Ler máis
¡E víndeo ver!
¡E víndeo ver!
O vello Entroido
que está teso e doido
ó pé do carballo,
sentado nun tallo
¡sen ter que facer!
¡E... Ler máis
Cabaliño que vas de a cabalo,
sete muxicas che peten no rabo.
Sete por riba,
sete por baixo,
alá vai (nome do neno/a)... Ler máis
Se vou a Bueu nun bou vou.
Se non vou a Bueu nun bou non vou.
Ler máis
– Unha, dúas, tres e…?
– Catro.
– Tíralle do rabo ó gato!
Mini e Mero
Ler máis
Grilo, grilo,
sae á porta
que che están
roubando na horta.
M. Barrio – I. Rielo: “Cancioneiro…”
(máis…)
Ler máis
Pola porta do tío Xan
pasa o can do tío Miguel,
cunhas polainiñas novas
forradiñas de papel.
Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…”
Ler máis
Mira “pra” min,
que son de Lindín.
Mira “pra” atrás,
que cago mazás.
Bretoña.
Ler máis
Xan Perillán (ou San Sebastián)
a cabalo dun can;
o can era coxo,
tirouno nun pozo;
o pozo era frío,
tirouno nun río;
o río... Ler máis
Deixa unha resposta