O meu marteliño
O meu marteliño
de cabo de ferro
cinco “reás” me custou,
seis vale,
sete pido,
oito quero,
e o que dea novembro en dez lévao.
O meu marteliño
de cabo de ferro
cinco “reás” me custou,
seis vale,
sete pido,
oito quero,
e o que dea novembro en dez lévao.
M. Barrio – R. Artaza: “Da Nosa…”
-¿Por que non “te” cociches, verza? – Porque non me revolviches, besta. Dise para aprender que as verzas hainas que revolver... Ler máis
Punto, repunto, Señor Director, para o ano que vén seremos mellor. Punto, repunto, Señor Director, para o ano que vén ¡seremos peor! Ler máis
Xan Pericán, a cabalo dun can, o can era coxo, tirouno nun toxo. Xan Pericán berraba e o can escapaba. Rocío de Brues (Boborás) Ler máis
– ¿Como che vai, Sindo? – Ás veces chorando, ás veces rindo. Geni e Elena, de Alxén – Salvaterra Ler máis
Unha salve á lúa nova que non nos morda can nin cobra, que non nos caia dente nin moa. Muíños Ler máis
Bate, meu leite, na cántara nova con tres pelouriños e mais o da roda. Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
¡Arríncate nabo, que es do ano pasado! Cando un neno ou unha nena está no chan, os amigos axúdano a levantarse... Ler máis
Díxolle o millo á liñaza: – Ándate ti, espepitada, que ós tres días estás nada. E a liñaza respondeulle: – Seica coma ti,... Ler máis
Novo – Tu e eu somos dous. – E o can e o gato, “cuatro”. Este dito serve para reforzar a unión... Ler máis
Seradela vai, seradela vén, picotaso vai, picotaso vén, sssssssssssss Cántase cando se vai coas vacas para que pensen que hai moscas e escapen para... Ler máis
Deixa unha resposta