O “cutelo” é bo
O “cutelo” é bo,
cinco “reás” custou,
seis ben os vale,
sete dan por el,
o que traia oito
e ofreza nove
lévao por dez.
O “cutelo” é bo,
cinco “reás” custou,
seis ben os vale,
sete dan por el,
o que traia oito
e ofreza nove
lévao por dez.
M. Barrio – José Mª Perede: “Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega”.
Novo Pedriño Chosco estaba na cama. Entráballe o sol por unha “ventana” e pola outra entráballe o vento. Pedriño Chosco estaba contento. Díselle ó/á... Ler máis
– Deus cho pague, que é miolo. – Dixo a vella polo bolo. Dise para agradecer algún pequeno favor, pero de... Ler máis
-¿Por que non “te” cociches, verza? – Porque non me revolviches, besta. Dise para aprender que as verzas hainas que revolver... Ler máis
– ¿Como che vai, Sindo? – Ás veces chorando, ás veces rindo. Geni e Elena, de Alxén – Salvaterra Ler máis
Andando ás nocellas perdín as ovellas. Vou a miña nai que me arrinque as orellas. Miña nai non estaba na casa, á noite virá... Ler máis
Pola Ponte de San Xoán vinte e cinco cegos van. Pola ponte de San Xoán vinte e cinco cegos van. Cada cego coa... Ler máis
Elas eran once damas, todas amigas do “xuez”, pegou o tángano-mángano nelas, non quedaron senón dez. Daquelas dez que quedaron foron a xulgar ó... Ler máis
Eu tiña dez canciños. Un non come nin bebe, non me quedan máis que nove. Dos nove que me quedaban, un comeu un... Ler máis
Chorro morro meu real, saes ti pola porta real, sae sanuco rabo de cuco, sae labrar e sementar nas herbiñas de Portugal. M. Barrio M. Fabeiro Gómez: “Cancioneiro de... Ler máis
Salouco trouco, vaite de min e métete noutro. Díselle aos nenos/as cando teñen un salouco (impo). Moncho, de Castrelos – Vigo (máis…) Ler máis
Deixa unha resposta