O “cutelo” é bo
O “cutelo” é bo,
cinco “reás” custou,
seis ben os vale,
sete dan por el,
o que traia oito
e ofreza nove
lévao por dez.
M. Barrio – José Mª Perede: “Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega”.
Se cadra interésache
Díxolle o millo á liñaza
Díxolle o millo á liñaza: – Ándate ti, espepitada, que ós tres días estás nada. E a liñaza respondeulle: – Seica coma ti,... Ler máis
Carapuchiño estaba na cama (varias versións)
Novo Pedriño Chosco estaba na cama. Entráballe o sol por unha “ventana” e pola outra entráballe o vento. Pedriño Chosco estaba contento. Díselle ó/á... Ler máis
Arríncate nabo
¡Arríncate nabo, que es do ano pasado! Cando un neno ou unha nena está no chan, os amigos axúdano a levantarse... Ler máis
¿Por que non te cociches, verza?
– Por que non te cociches, verza? – Porque non me revolviches, besta. Dise para aprender que as verzas hainas que... Ler máis
O cogomelo (varios)
Choupín choupiñeiro, dime onde está o teu compañeiro. Dito referido á recolleita de cogomelos na comarca valdeorresa, onde a especie máis... Ler máis
Eu tiña dez canciños
Eu tiña dez canciños. Un non come nin bebe, non me quedan máis que nove. Dos nove que me quedaban, un comeu un... Ler máis
Frío, frío
Frío, frío, coma a auga do río. Morno, morno, coma a auga do chorro. Quente, quente, coma a auga que ferve. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Unha e unha, dúas
Unha e unha, dúas; quero filloas das túas. Dúas e dúas, catro; ben postiñas no prato. Catro e catro, oito; dáme tamén biscoito. Oito e... Ler máis
O meu marteliño
O meu marteliño de cabo de ferro cinco “reás” me custou, seis vale, sete pido, oito quero, e o que dea novembro en dez lévao. M.... Ler máis
Tu e eu somos dous
– Tu e eu somos dous. – E o can e o gato, “cuatro”. Este dito serve para reforzar a unión... Ler máis
Categorías
Deixa unha resposta