O carballo dá castañas

Burlas, disparates e mentiras

O carballo dá castañas,
o castiñeiro cereixas,
o pexegueiro da horta
está cargado de ameixas.

M. Barrio – F. Maciñeira. “Literatura popular das terras da Capelada e da Faladoira.”

Canta, meu crego, canta, meu frade; por este me entra, por este me sae. M. Rico “Tantarantán…” Ler máis

Era un bo día de noite. O sol cos seus raios xeaba a terra e eu só , con dous dos... Ler máis

Arrecunca, arrecunca, a cabalo de ti sempre e de min nunca. Iria, Ramón Fontenla e Virtudes Caamaño, de Valiñas – Barro Ler máis

– ¿Que dixo? – ¡Que a vaca tiña lixo e o becerro non llo quixo! Nai de Manuel, de Andabao – Boimorto Ler máis

Fun ó muíño, o muíño a moer, os ratiños a roer, pillei un polo rabo e leveino ó mercado. E díxome unha muller: – ¿Canto... Ler máis

– Piruchiño, queres pan? – Quero, se mo dan. – Vai buscar o coitelo! – Pois “logho” non quero. Díselle ós nenos/as cando... Ler máis

A muller ía no prado; a vaca facía o xantar; a cadela varre a casa e a vasoira vai lavar. Rico Verea, Manuel:... Ler máis

Rapadiño de cou cou, pasou polo río e non se mollou, cun peido na testa que fede que apesta. Dise cando se lle corta... Ler máis

– ¿Quen? – O rabo da “sartén” que frite moi ben. M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis

– Teño medo. – ¿Tes medo? Ó cu do Pedro e a pita parda que che caga pola barba. A función deste dito é... Ler máis

BENVID@ A ORELLA PENDELLA