O carballo dá castañas
O carballo dá castañas,
o castiñeiro cereixas,
o pexegueiro da horta
está cargado de ameixas.
O carballo dá castañas,
o castiñeiro cereixas,
o pexegueiro da horta
está cargado de ameixas.
M. Barrio – F. Maciñeira. “Literatura popular das terras da Capelada e da Faladoira.”
Xan Perillán (ou San Sebastián) a cabalo dun can; o can era coxo, tirouno nun pozo; o pozo era frío, tirouno nun río; o río... Ler máis
As tortiñas de manteiga “pra” a mamá, que dá a teta. As tortiñas de cebada “pró” papá, que non dá nada. Rico Verea,... Ler máis
Polo mar abaixo vai unha formiga cunha man na testa outra na barriga. M. Barrio – J. casal y Lois: “Cancionero…”. Polo mar abaixo vai... Ler máis
Rapadiño de cou cou, pasou polo río e non se mollou, cun peido na testa que fede que apesta. Dise cando se lle corta... Ler máis
Na banda de aló do río, ten meu pai un castiñeiro que dá castañas en maio, uvas brancas en xaneiro. Rico Verea, Manuel:... Ler máis
O pisco e mais a carriza trataron unha bailada: cando o pisco daba voltas a carriza punteaba. M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…” Ler máis
¡Dente fóra, “caghallón” na cova! Cando lle cae un dente ó/á neno/a, tírase por riba do forno e dise así. Avó Antonio,... Ler máis
Pola porta do tío Xan pasa o can do tío Miguel, cunhas polainiñas novas forradiñas de papel. Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…” Ler máis
Heiche de contar un conto: na miña vida tal vin: unha cabra cunha roca e un castrón cun violín. Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…” Ler máis
– Teño fame! – Tes fame? Traba no cu e comes carne. Ler máis
Deixa unha resposta