Esperta, pé que vén San Tomé cun carro de toxos queimar este pé. Abanéase o pé do neno/a cando se lle dorme para... Ler máis
Dinquirindín, dinquirindán. ¿Quen morreu? O sancristán. ¿Quen lle toca? Seu irmán. ¿E con que? Co rabo do can. Unha persoa colle o/a neno/a polos brazos e outra... Ler máis
Na banda de aló do río, ten meu pai un castiñeiro que dá castañas en maio, uvas brancas en xaneiro. Rico Verea, Manuel:... Ler máis
Febreiriño corzo, cos seus vinte e oito, se dura máis catro, non queda can nin gato, nin rato dentro do burato. Esther, de Ourense ... Ler máis
Este neniño pequeno quen o vai aturular. Súa nai vai no muíño e seu pai vai traballar. Este neniño pequeno quen lle vai a... Ler máis
“Orates frates”, con rapaces nunca trates. Josean, de Marín (máis…) Ler máis
– E coñeces a Xan? – Que Xan? – O que ten cara de can, paspón, leiliño, entroido. – E coñeces a Pedro? –... Ler máis
Barbantesa, ponte tesa, se non, rómpoche a cabeza. M. Barrio – V. Risco: “Etnografía”. (máis…) Ler máis
Sei amasar, sei peneirar, sei dar a volta por riba do mar. Dúas persoas (de altura semellante), unha fronte á outra e collidas... Ler máis
Elas eran once damas, todas amigas do “xuez”, pegou o tángano-mángano nelas, non quedaron senón dez. Daquelas dez que quedaron foron a xulgar ó... Ler máis
Deixa unha resposta