O arao
Arau, arau,
cabeza de pau,
chufla, carolo,
con tripas e todo.
Arau, arau,
cabeza de pau,
chufla, carolo,
con tripas e todo.
Dise cando os araos (aves mariñas) están na superficie do mar, flotando na auga. Unha vez rematada a canción, mergúllanse no mar para pescar algún peixe. “Chuflar” significa mergullarse, e “carolo” é un tipo de arao. Cando volven saír á superficie, repítese o dito para que volvan mergullarse.
Santiago González Calvo, “Guito”, de Guixar – Vigo
Grilo, grilo, sae á porta que che están roubando na horta. M. Barrio – I. Rielo: “Cancioneiro…” (máis…) Ler máis
A galiña ¡Pór, pór, pór, pór, pór, e andar descalza! ¡Pór, pór, pór, pór, pór, e andar descalza! ¡E a ama todo gasta! M. Barrio... Ler máis
Pousa, pousa, María da Pousa. M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” (máis…) Ler máis
– Gavota, gavota, ¿que levas no boche? – Sardiñas asadas. – ¿E quen chas asou? – A nosa presidenta, María Coucou. Pasou polo río e... Ler máis
O lagarto Lagartiño, sae, sae, que morreu teu pai no camiño da devesa con tres cornos na cabeza. ¡Tin, tan! Mira que ben toca teu... Ler máis
Deixa unha resposta