Molliña, molliña
Molliña, molliña,
na túa cariña.
Mollón, mollón,
no teu carón.
Molliña, molliña,
na túa cariña.
Mollón, mollón,
no teu carón.
Cóllense as mans do neno ou da nena e, con elas, acaríñanse alternativamente as súas fazulas e as nosas, moi suavemente ata que en “carón” se dá un golpe máis forte.
O golpe final, se o damos na nosa cara, tamén se pode completar baleirando as bochechas inchadas de aire. “Molliña” dise con “o” aberto pois é un diminutivo de “molle”, que é variante de “mol”.
Anxos, do Rosal
Pedro Miñol tiña unha col. Veu a cabra e comeu a col. Veu o pau e pegoulle á cabra. Veu o lume... Ler máis
Novo Había unha vez un gato pedrés que cagou para vós os tres. Había unha vez un pedrolo que cagou para ti “solo”. É... Ler máis
– Que horas son? – As de onte por estas horas, se es burro/a cóntaas todas. – Burro/a serei, pero en... Ler máis
-¿Quen é ese que anda no postigo? – Meu maridiño deitado comigo, arrunrún. – ¿Quen é ese que peta á ventá? –... Ler máis
Polo mar abaixo vai unha formiga cunha man na testa outra na barriga. M. Barrio – J. casal y Lois: “Cancionero…”. Polo mar abaixo vai... Ler máis
Redondiña, redondiña, ¿grande ou pequeniña? M. Barrio Ler máis
Ben falado! dedicounos o capítulo 110 o 19 de decembro de 2008. Ben falado! É un microespazo de cinco minutos... Ler máis
Alto cabalo que vas para Leiro, que levas a filla de Pepe o leiteiro. Eva Otero, Rianxo Ler máis
Pinto, pinto, gagarabinto, teño unha vaca de vinte e cinco. Teño un boi que sabe arar; tamén sabe trompicar; dar a volta ben redonda esa nena que se esconda. Sabela Gil. ... Ler máis
Vacalouriña, voa, voa, heiche dar pan e cebola. A cebola está no lar e o panciño no altar. Vacalouriña, ¡pom! Agustín Bernárdez: “A nosa... Ler máis
Deixa unha resposta