Moito choras, meu meniño
Moito choras, meu meniño,
coa xeada hai que “quentare”.
“Solo” o can quedou no eido,
todos van a “traballare”.
Moito choras, meu meniño,
coa xeada hai que “quentare”.
“Solo” o can quedou no eido,
todos van a “traballare”.
M. Barrio – C. Sampedro: “Cancionero…”
Este queixo queixo é. Esta boca come pan. Este ollo reberete e este outro seu irmán. ¡Tira, “ghabilán”! A nosa memoria- Marín Ler máis
Esta é a noite, este é o día, este é o cu da tía María. O adulto colle a man do/a neno/a, que... Ler máis
– ¿Onde está o gatiño? – Na ventaíña. – ¿E que come? – Pan e sardiña. – ¿Imos a un preito? – ¡Co rabo... Ler máis
Durme, meu neno, durme, durme, meu pequeniño, que teu pai ha de traerche da ribeira un paxariño. M. Barrio – J. Casal y... Ler máis
Xan e Pedro foron ó monte. Marchou Xan. Marchou Pedro. Volveu Xan. Volveu Pedro. Xógase batendo cos dedos das dúas mans nunha mesa. Primeiro póñense... Ler máis
Toca a corneta, toca o berimbao, o neno bonito ten o cu de pau. M. Barrio – M. Fernández Costas:: “Juegos… Ler máis
A “miniña” é “piquiniña”, levámola ó “San José”. ”San José” é “piquiniño”, a “miniña” tamén é. O, oo, oo… Avoa Clara de Agudelo (Barro) Ler máis
Man morta, man morta, vai petar á túa porta. ¡Pumba! O adulto abanéalle a man ó/á neno/a , que a ten “morta”.... Ler máis
Rebe, rebe, reberrola, ¿quen te ha de calentare? Túa nai vai no muíño e teu pai vaina “buscare”. O apelativo cariñoso “reberrola” pode... Ler máis
A linda Barboriña tiña a boca pequeniña e os ollos “moxinetes”: “escápate”, Pauletes. M. Barrio – X. Taboada Chivite: “Etnografía Galega”. Ler máis
Deixa unha resposta