Os de Ourense
mataron un burro,
os da Coruña
comérono “crudo”
e os de Vigo
mandaron recado
que lles “gardaran”
a punta do rabo.
M. Barrio I.... Ler máis
Xan Pericán,
a cabalo dun can,
o can era coxo,
tirouno nun toxo.
Xan Pericán berraba
e o can escapaba.
Rocío de Brues (Boborás)
Ler máis
O meu marteliño
de cabo de ferro
cinco “reás” me custou,
seis vale,
sete pido,
oito quero,
e o que dea novembro en dez lévao.
M.... Ler máis
Andando ás nocellas
perdín as ovellas.
Vou a miña nai
que me arrinque as orellas.
Miña nai non estaba na casa,
á noite virá... Ler máis
Cocheguiñas, cocheguiñas.
Abre a man e solta a outra.
Cocheguiñas, cocheguiñas
pague quen che toque a roupa.
M. Barrio J. Pérez Ballesteros: “Cancioneiro”.
Ler máis
Novo
Pedriño Chosco estaba na cama.
Entráballe o sol por unha “ventana”
e pola outra entráballe o vento.
Pedriño Chosco estaba contento.
Díselle ó/á... Ler máis
Benito matou o pito.
O pito a berrar,
Benito a matar.
Deixa, Benito,
que as has de pagar.
Celsa da fonte – San Xurxo... Ler máis
Landrusiño
foi ó viño.
Rompeu o xerro
polo camiño.
Pobre do xerro,
pobre do viño,
pobre do cu
de Landrusiño.
San Pedro – Cangas
(máis…)
Ler máis
Bate, meu leite,
na cántara nova
con tres pelouriños
e mais o da roda.
Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
– Como che vai, Sindo?
– Ás veces chorando,
ás veces rindo.
Geni e Elena, de Alxén – Salvaterra
Ler máis
Deixa unha resposta