Díxolle o millo á liñaza: – Ándate ti, espepitada, que ós tres días estás nada. E a liñaza respondeulle: – Seica coma ti,... Ler máis
Chorro morro meu real, saes ti pola porta real, sae sanuco rabo de cuco, sae labrar e sementar nas herbiñas de Portugal. M. Barrio M. Fabeiro Gómez: “Cancioneiro de... Ler máis
Benito, maldito, matáchesme un pito na fonte dos velos con sete coitelos. Benito a matar o pito a gritar: ¡Cala, Benito, que mas has de pagar! A... Ler máis
– ¿Como che vai, Sindo? – Ás veces chorando, ás veces rindo. Geni e Elena, de Alxén – Salvaterra Ler máis
O Catapiro estaba na cama, entráballe o sol por unha “ventana”. Entráballe o sol, entráballe o vento e o Catapiro estaba contento. María... Ler máis
“¡Lavada ós tres días nada!” díxolle o millo á liñaza. E contestou ela: “¡Nugallanzón, un mes baixo o terrón e inda se vou,... Ler máis
Frío, frío, coma a auga do río. Morno, morno, coma a auga do chorro. Quente, quente, coma a auga que ferve. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Elas eran once damas, todas amigas do “xuez”, pegou o tángano-mángano nelas, non quedaron senón dez. Daquelas dez que quedaron foron a xulgar ó... Ler máis
Manga rachada foi a Castilla e no camiño topou unha filla toda vestida de seda labrada porque era filla de Manga Castaña. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” (máis…) Ler máis
Peido Bocho estaba na cama. Dáballe o sol por unha “ventana” e pola outra dáballe o vento. Peido Bocho estaba contento. Díselle ó/á... Ler máis
Deixa unha resposta