Meu meniño, non “te durmas”
Meu meniño, non “te durmas”
que che vou quentar o leite
e despois, dende que o tomes,
xa podes “adormecerte”.
Meu meniño, non “te durmas”
que che vou quentar o leite
e despois, dende que o tomes,
xa podes “adormecerte”.
M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…”
Este neniño que teño no colo é dun amor que lle chaman Vitorio. “Dios” que mo deu que mo leve logo, por... Ler máis
E, neniño, e, zapato no pé. Sardiña salgada “pró” noso Xosé. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Este bico bicolán. Esta boca come pan. Este ollo pirulete. ¡Arráncate cabalete! Puchinocativo, de Cervo Ler máis
Este é o minín, minín, este é o menón, menón, este, o máis grande de todos, este é o furabolos e este, o... Ler máis
Heille de dar a meu neno cocidiño con repolo, as orellas dunha pulga, as costelas dun piollo. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
E, neniña, e, zapato no pé. Papá vai na vila buscar o café. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
-¿Quen é ese que anda no postigo? – Meu maridiño deitado comigo, arrunrún. – ¿Quen é ese que peta á ventá? –... Ler máis
– Sete frades, sete son, – ¿Quen cho dixo? – Díxomo este, que está a par deste, que sete fan con sete. Amelia de... Ler máis
Este queixo queixolán. Esta boca pide pan. Este “narís” pis, pis. Estes ollos revirollos. Esta testa “testaruda”… ¡e este peliño de burra! Como no anterior,... Ler máis
Durme, meu solciño, durme, para que eu poida traballar. Teño que lavar os panos, peneirar e amasar. M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…” Ler máis
Deixa unha resposta