Meniño, meu amantiño
Meniño, meu amantiño,
“dúrmete” e non chores máis,
que inda teñen que “faguere”
moito traballo teus pais.
M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…”
Se cadra interésache
Este foi ó mar
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/este_foi_o_mar1.mp3 Este foi ó mar e non pescou nada. Este foi ó mar e pescou unha pescada. Este quedou en terra e... Ler máis
A linda Barboriña
A linda Barboriña tiña a boca pequeniña e os ollos “moxinetes”: “escápate”, Pauletes. M. Barrio – X. Taboada Chivite: “Etnografía Galega”. Ler máis
Pim, pim, regorín
Pim, pim, regorín contra as vacas de Verín. Paxariño, fai un niño unha legua fóra de onda min. Cántase dando nos dedos. Comézase polo gordo... Ler máis
Arronrón
Arronrón, cascarrón. A mamá, na vendima. O papá, no carbón. Cántase facendo énfase nas consoantes para durmir os pequenos. Mercedes Fernández Rodríguez, do Saviñao Ler máis
“Dúrmete”, meu neniño
“Dúrmete”, meu neniño, “dúrmete”, meu meniño, que aí vén o cocón a levar os nenos que non dormen, non. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
“Calai”, non facer barullo
“Calai”, non facer barullo que está o meu neno, estanlle saíndo os dentes porque aínda é moi pequeno. M. Barrio – X. Lorenzo:... Ler máis
E, neniña, e
E, neniña, e, que che hei dar o té e mais as papiñas nun cacharolé. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Ai, que meniña
¡Ai, que meniña, que nena preciosa! Despois de lavada, parece unha rosa; e este meniño que teño no colo despois de lavado parece un repolo. Blanco, Domingo:... Ler máis
Manciña morta
Manciña morta, bate na porta, bate ben ata o ano que vén. Ler máis
Té, chocolate, café
Té, chocolate, café, para San Xosé, que está maliño dun pé. A función do dito é acariñar o/a meniño/a a quen se lle di:... Ler máis
Deixa unha resposta