Xan Pericán,
a cabalo dun can,
o can era coxo,
tirouno nun toxo.
Xan Pericán berraba
e o can escapaba.
Rocío de Brues (Boborás)
Ler máis
Frío, frío,
coma a auga do río.
Morno, morno,
coma a auga do chorro.
Quente, quente,
coma a auga que ferve.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
Peido Bocho estaba na cama.
Dáballe o sol por unha “ventana”
e pola outra dáballe o vento.
Peido Bocho estaba contento.
Díselle ó/á... Ler máis
Meu neniño, pequeniño,
como non che teño nada que dar,
tráioche estas zoquiñas
para cando saibas andar.
¡Arrenegado sexa o demo
se non che... Ler máis
Andando ás nocellas
perdín as ovellas.
Vou a miña nai
que me arrinque as orellas.
Miña nai non estaba na casa,
á noite virá... Ler máis
Eu tiña dez canciños.
Un non come nin bebe,
non me quedan máis que nove.
Dos nove que me quedaban,
un comeu un... Ler máis
Os de Ourense
mataron un burro,
os da Coruña
comérono “crudo”
e os de Vigo
mandaron recado
que lles “gardaran”
a punta do rabo.
M. Barrio I.... Ler máis
Seradela vai,
seradela vén,
picotaso vai,
picotaso vén,
sssssssssssss
Cántase cando se vai coas vacas para que pensen que hai moscas e escapen para... Ler máis
O meu neno pequeniño
heino de mandar á escola;
heille de comprar un “trompo”
e mais unha castañola.
Concha García: “Para dicir e... Ler máis
Landrusiño
foi ó viño.
Rompeu o xerro
polo camiño.
Pobre do xerro,
pobre do viño,
pobre do cu
de Landrusiño.
San Pedro – Cangas
(máis…)
Ler máis
Deixa unha resposta