Os de Ourense
mataron un burro,
os da Coruña
comérono “crudo”
e os de Vigo
mandaron recado
que lles “gardaran”
a punta do rabo.
M. Barrio I.... Ler máis
– Deus cho pague, que é miolo.
– Dixo a vella polo bolo.
Dise para agradecer algún pequeno favor, pero de... Ler máis
Unha e unha, dúas;
quero filloas das túas.
Dúas e dúas, catro;
ben postiñas no prato.
Catro e catro, oito;
dáme tamén biscoito.
Oito e... Ler máis
Salouco trouco,
vaite de min
e métete noutro.
Díselle aos nenos/as cando teñen un salouco (impo).
Moncho, de Castrelos – Vigo
(máis…)
Ler máis
Novo
Pedriño Chosco estaba na cama.
Entráballe o sol por unha “ventana”
e pola outra entráballe o vento.
Pedriño Chosco estaba contento.
Díselle ó/á... Ler máis
Frío, frío,
coma a auga do río.
Morno, morno,
coma a auga do chorro.
Quente, quente,
coma a auga que ferve.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
“¡Lavada ós tres días nada!”
díxolle o millo á liñaza.
E contestou ela: “¡Nugallanzón,
un mes baixo o terrón
e inda se vou,... Ler máis
Detrás do outeiro
da pedra furada
había un bacelo
que o vello plantara.
Veu a cabra,
comeu o bacelo
que plantara o vello
detrás do outeiro
da... Ler máis
Bate, meu leite,
na cántara nova
con tres pelouriños
e mais o da roda.
Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
Landrusiño
foi ó viño.
Rompeu o xerro
polo camiño.
Pobre do xerro,
pobre do viño,
pobre do cu
de Landrusiño.
San Pedro – Cangas
(máis…)
Ler máis
Deixa unha resposta