O corazón dunha pulga
e as orellas dunha lebre
heillas de dar ó meu home,
que lle sabe moito o prebe.
Angélica, de... Ler máis
O carballo dá castañas,
o castiñeiro cereixas,
o pexegueiro da horta
está cargado de ameixas.
M. Barrio – F. Maciñeira. “Literatura popular das... Ler máis
Roque, Roque, Roquetín,
dáme uns “socos” para min
“anque” sexan de ameneiro.
Xa chos “pagharei” cun peido.
Ángela Barros, de Seixo – Marín
Ler máis
Molliña, molliña,
na túa cariña.
Mollón, mollón,
no teu carón.
Cóllense as mans do neno ou da nena e, con elas, acaríñanse alternativamente... Ler máis
– ¿Por onde pasa o tren?
– Pola vía.
– ¡Cala, burro, que xa o sabía!
– ¡Cala, animal, que o dixeches... Ler máis
– ¿Como te chamas?
– Come castañas.
– ¿E de apelido?
– Caldo cocido.
M. Barrio
(máis…)
Ler máis
– Teño medo.
– ¿Tes medo?
Ó cu do Pedro
e a pita parda
que che caga pola barba.
A función deste dito é... Ler máis
– ¡Ah!
– A primeira palabra
que o burro dá.
M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…”
Ler máis
– ¿Canto son vinte e vinte?
– “Cuarenta”.
– “Cagallós pra” quen os quenta.
– Quen os quenta non está “eiquí”.
“Cagallós pra”... Ler máis
– ¿Dúas e dúas…?
– Catro.
– Lámbelle o cu ó gato.
Mini e Mero
Ler máis
1 Comentario