Levántate néboa
Levántate néboa,
filla de can
e mais de cadela,
que aí ven “San Martín”
co seu “borriquín”,
que te ha de matar
e que te ha de levar
para o fondo do mar.
Levántate néboa,
filla de can
e mais de cadela,
que aí ven “San Martín”
co seu “borriquín”,
que te ha de matar
e que te ha de levar
para o fondo do mar.
A función deste recitado é para que se levante a néboa; dicíano os nenos cando ían coas ovellas ou coas vacas ó monte porque se había néboa non as vían e podían extraviarse.
Ángela de Riotorto – Lugo
“Padrenuestro”, aí vén o “maestro”, santificado, co pau levantado. ¡Aparta, “rapás”, que vén “arrabeado”! Amelia de Saiar (máis…) Ler máis
“Por la señal” do papo real, comín touciño e fíxome mal. Papús, papús, amén, Jesús. (máis…) Ler máis
Novo Santa Lucía, morreu miña tía. Dáballe papas, non as quería. Dáballe leite, que ben o lambía. Anxo, de Orro – Noia (máis…) Ler máis
Triscus, beliscus anacos de pan. Párteos Pedro e dállos a Xan. Xan non os quixo e dállos ó can. O can non os quixo e dállos... Ler máis
Que pensarei con esta (sinalando a fronte) para encher este (estómago) para que non traballe este nin este (os brazos). Rézase persignándose. Ler máis
“Orates frates”, con rapaces nunca trates. Josean, de Marín (máis…) Ler máis
“Señor mío Jesucristo”, eu “pra” comer son moi listo. “Dios y hombre verdadero”, pero traballar non quero. (máis…) Ler máis
“Padrenuestro, que estás en los cielos”. Ábreme a porta que traio xurelos. Helena de Soutomaior. Ler máis
“Padre nuestro” piquinín fun ao ceo e volvín. Vin a un picarín comendo pan e toucín. Pedinlle un bocadín e deume no fucín. Alba, de... Ler máis
Esperta, pé que vén San Tomé cun carro de toxos queimar este pé. Abanéase o pé do neno/a cando se lle dorme para... Ler máis
Deixa unha resposta