Heille de dar a meu neno
Heille de dar a meu neno
cocidiño con repolo,
as orellas dunha pulga,
as costelas dun piollo.
Heille de dar a meu neno
cocidiño con repolo,
as orellas dunha pulga,
as costelas dun piollo.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
Este meniño que teño no colo é dun amor que se chama Manolo. Este meniño que teño nos brazos é dun amor... Ler máis
Hora, meniño, hora, miniño, que están as sopas no “caceroliño”. Meniño e hora, se non queres calar chora. M. Barrio – V. Risco: “Etnografía…” Ler máis
Té, chocolate, café, para San Xosé, que está maliño dun pé. A función do dito é acariñar o/a meniño/a a quen se lle di:... Ler máis
Canta, neniño, canta, que te hei de levar á santa. chora, neniño, chora, que tes un chorar que namora. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Este neniño pequeno quen o vai aturular. Súa nai vai no muíño e seu pai vai traballar. Este neniño pequeno quen lle vai a... Ler máis
Durme, meu solciño, durme, para que eu poida traballar. Teño que lavar os panos, peneirar e amasar. M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…” Ler máis
Palmas, palmiñas, que vén o papá. Palmas, palmiñas, que ¿cando virá? Ler máis
Rosiña foi a París nun cabalo gris ó paso, ó trote, ó galope, galope, galope. O/a neno/a cabalga sentado na perna do adulto... Ler máis
Durme tu ben, meu meniño, que teu pai vai no mercado; hache de “traguer” as roscas e un tiroliro furado. M. Barrio –... Ler máis
– Esta leira é túa? – É. – E esta? – Tamén. – Pois… arrinca este marco! O adulto colle entre os seus dedos... Ler máis
Deixa unha resposta