Durme logo, Antoniño, non me fagas “rabear” que vén teu pai do traballo, sen facer está o xantar. M. Barrio – X. Lorenzo:... Ler máis
“Tu” coa serra, eu co serrón. Veñan cuartos ó meu bolsón. Cóllese o neno/a no colo e séguese o ritmo deixándoo caer un... Ler máis
O meu meniño é pequeno. Heino de aprender a todo: a amasar e a peneirar e a que quente ben o forno. M.... Ler máis
Heille de dar a meu neno cocidiño con repolo, as orellas dunha pulga, as costelas dun piollo. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
Home que estás detrás da porta cos pés na lama, vaite de aquí, que está o pai do neno na... Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/dimas_e_damas.mp3 – Dimas e damas foron ó mar Dimas caeu, ¿Quen quedou? – Damas. – Pois, tómaas. Cando o/a neno/a di “damas” o adulto dálle unha... Ler máis
Este neniño que teño no colo é dun amor que lle chaman Vitorio. “Dios” que mo deu que mo leve logo, por... Ler máis
Arre, cabaliño. Arre, burro, arre. Arre, cabaliño, que chegamos tarde. Tres por riba, tres por baixo, ata que caias do cabalo abaixo. O/a neno/a cabalga na perna... Ler máis
Arrolín, arrolán, ¿queres queixo? ¿queres pan?. E se o queres non o negues que as mulleres cho darán. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
¡Ai, que meniña, que nena preciosa! Despois de lavada, parece unha rosa; e este meniño que teño no colo despois de lavado parece un repolo. Blanco, Domingo:... Ler máis
Deixa unha resposta