https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/rosinha_foi_a_paris.mp3
Rosiña foi a París
nun cabalo gris
ó paso, ó trote,
ó galope, galope, galope.
O/a neno/a cabalga sentado na perna do adulto... Ler máis
Tantarantán, tantarantiña,
o que non pensa non ten cabeciña.
Tantarantán, tantarantola,
o que non pensa non ten cabezola.
Andrea Vallejo, de Simes –... Ler máis
Aperta, aperta,
corazón de “manteca”.
Díselle ó/á neno/a para lle pedir un bico ou mentres se lle dá.
Virtu de Melide
(máis…)
Ler máis
Tris, tras,
a estopa urdirás
co pé para adiante
co cu para atrás.
M. Barrio – J. Pérez Ballesteros: “Cancionero…”
Ler máis
Heille de dar a meu neno
cocidiño con repolo,
as orellas dunha pulga,
as costelas dun piollo.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
Ler máis
“Dúrmete”, meu neniño,
“dúrmete”, meu meniño,
que aí vén o cocón
a levar os nenos
que non dormen, non.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
Ler máis
https://orellapendella.gal/wp-content/uploads/2008/11/dimas_e_damas.mp3
– Dimas e damas
foron ó mar
Dimas caeu,
¿Quen quedou?
– Damas.
– Pois, tómaas.
Cando o/a neno/a di “damas” o adulto dálle unha... Ler máis
Este bico bicolán.
Esta boca come pan.
Este ollo pirulete.
¡Arráncate cabalete!
Puchinocativo, de Cervo
Ler máis
“Vixiguento”,
mal contento,
pide pan
e non llo dan
e “rabea” coma un can.
O adulto vaille collendo os dedos ó/á neno/a dende o... Ler máis
Este queixo queixo é.
Esta boca come pan.
Este ollo reberete
e este outro seu irmán.
¡Tira, “ghabilán”!
A nosa memoria- Marín
Ler máis
Deixa unha resposta