“Entrai” ben devagariño
“Entrai” ben devagariño,
non vaiades topexar,
que está durmindo o meniño,
non mo fagades chorar.
“Entrai” ben devagariño,
non vaiades topexar,
que está durmindo o meniño,
non mo fagades chorar.
M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…”
Rebe, rebe, reberrola, ¿quen te ha de calentare? Túa nai vai no muíño e teu pai vaina “buscare”. O apelativo cariñoso “reberrola” pode... Ler máis
Arrunrún, cascarrún, hoxe non e mañá si. E dálle do mar e dálle da Ría, que está na cama o pai desta cría. E dálle da... Ler máis
Canta, neniño, canta, que te hei de levar á santa. chora, neniño, chora, que tes un chorar que namora. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Esta meniña ten sono, ten ganiñas de durmir, ten un olliño pechado e o outro non o pode abrir. Ler máis
Meniño, meu amantiño, “dúrmete” e non chores máis, que inda teñen que “faguere” moito traballo teus pais. M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…” Ler máis
Rivi, rivi, rivirola, se non queres calar, chora. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
O meu meniño é pequeno. Heino de aprender a todo: a amasar e a peneirar e a que quente ben o forno. M.... Ler máis
“Dúrmete”, meu neniño, “dúrmete”, meu meniño, que aí vén o cocón a levar os nenos que non dormen, non. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
E que tes, e que foi, aí che vén teu pai e mais a túa nai, ah… Ah, meniña, ah, zapato no pé, sardiña salgada para o... Ler máis
E, neniño, e, zapato no pé. Sardiña salgada “pró” noso Xosé. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Deixa unha resposta