Do queixo non che me queixo
Do queixo non che me queixo,
que o queixo ben che me sabe;
quéixome de quen o vende,
que non mo deixa de balde.
Do queixo non che me queixo,
que o queixo ben che me sabe;
quéixome de quen o vende,
que non mo deixa de balde.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
Novo Sete varas de pano pardo, madre, escasa capa lle fan a un frade. Ispa esa escasa capa parda, frade. María Pepa, de... Ler máis
Tintininín dixeron o frades. Tintininín, as chaves, que oíron, Tintininín, de oílo se riron. Ler máis
– Unha, dúas, tres e…? – Catro. – Tíralle do rabo ó gato! Mini e Mero Ler máis
Xan, di a Xan que lle diga a Xan que vaia abrir a Xan que está Xan á porta. Montse Ginesta: “Trabalinguas…” Ler máis
“Señor mío Jesucristo”, eu “pra” comer son moi listo. “Dios y hombre verdadero”, pero traballar non quero. (máis…) Ler máis
– Paspallás! Por aí ben vas. – Pim, pim! Por aí non vin. M. Barrio – J. Casal y Lois: “Cancionero…” ... Ler máis
– Sabes que? – Que? – Que o ollo do cu non ve. – Sabes cando? – Cando? – Cando está cagando. – Sabes onde? –... Ler máis
– Teño fame! – Tes fame? Traba no cu e comes carne. Ler máis
Un can cun quinqué no cu. Angélica, de Mondoñedo Ler máis
– ¿Acórdache a corda? – ¡Acorda a corda! Amelia de Forcarei. Ler máis
1 Comentario
Moi fermoso e doado de ler.