Do queixo non che me queixo
Do queixo non che me queixo,
que o queixo ben che me sabe;
quéixome de quen o vende,
que non mo deixa de balde.
Do queixo non che me queixo,
que o queixo ben che me sabe;
quéixome de quen o vende,
que non mo deixa de balde.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
A pita pasa, a pipa pinga. Cando a pita pasa, a pipa pinga. Serafín A., de Celanova Ler máis
Nai e filla foron á misa; nai pisa palla; palla pisa filla. Ler máis
Novo Sete varas de pano pardo, madre, escasa capa lle fan a un frade. Ispa esa escasa capa parda, frade. María Pepa, de... Ler máis
Nun niño de conchagarfos, dous conchagarfiños hai. Quen os desenconchagarfizare bo desaconchagarfizador será. Montse Ginesta e Xulio Cobas Brenlla: Trabalinguas para xogar”, Ed.... Ler máis
Tangarrangandán, morreu o tangueiro. Tangarrangandán, deixalo morrer. Tangarrangandán, un tangueiro novo, Tangarrangandán, ha volver nacer. Ler máis
Maragato pato, fillo dunha chincha. Cando o galo canta, o maragato rincha. Montse Ginesta: “Trabalinguas… ” Ler máis
Un can cun quinqué no cu. Angélica, de Mondoñedo Ler máis
Catro bois e catro vacas soben carro costa arriba; non hai home nesta terra que catro veces o diga… (ata dicir catro veces). Ler máis
Teño unha capa tallada, golada, borlada, repicatallada. Quen ma tallou, golou, borlou e repicatallou non ma soubo tallar, golar, borlar e repicatallar. Vou chamar o tallador, golador, borlador e repicatallador que ma veña tallar, golar borlar e repicatallar mellor. Montse Ginesta: “Trabalinguas…” Ed. Edelvives... Ler máis
Se as miñas guedellas se me enguedellaron, enguedelladas non deben de estar. Desenguedelládemas, desenguedelládemas, se as podedes desenguedellar. Ler máis
1 Comentario
Moi fermoso e doado de ler.