Do queixo non che me queixo
Do queixo non che me queixo,
que o queixo ben che me sabe;
quéixome de quen o vende,
que non mo deixa de balde.
Do queixo non che me queixo,
que o queixo ben che me sabe;
quéixome de quen o vende,
que non mo deixa de balde.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
Espeto, espeto, barruleto, que saíu pola porta do vento, a min me bufou a min me cheirou. Rebéntelle o cu a quen o cagou. Díselle ás... Ler máis
Maragato pato, fillo dunha chincha. Cando o galo canta, o maragato rincha. Montse Ginesta: “Trabalinguas… ” Ler máis
Dinquirindín, dinquirindán. ¿Quen morreu? O sancristán. ¿Quen lle toca? Seu irmán. ¿E con que? Co rabo do can. Unha persoa colle o/a neno/a polos brazos e outra... Ler máis
Os suspiros dunha mincha, as bágoas dun mexillón, os cantares dun percebe fan chorar a un camarón. M. Barrio Ler máis
Tintininín dixeron o frades. Tintininín, as chaves, que oíron, Tintininín, de oílo se riron. Ler máis
Rabo de boi, rabo de besta, dixo meu pai que estaba nesta. Unha persoa garda, ás escondidas, un obxecto pequeno (pedra, caramelo…) nunha... Ler máis
Debaixo da figueira da tía Xoldeirona hai un pobre cego tocando a zanfona. Debaixo da figueira da tía Xoldeirona hai un pobre cego tocando a zanfona. ... Ler máis
Palma, repalma “chica” morena. ¿Como a queres, grande ou pequena? – Grande – ¡Pumba! – Pequena – ¡Tin! (máis…) Ler máis
Molliña, molliña, na túa cariña. Mollón, mollón, no teu carón. Cóllense as mans do neno ou da nena e, con elas, acaríñanse alternativamente... Ler máis
1 Comentario
Moi fermoso e doado de ler.