Durme logo, Antoniño,
non me fagas “rabear”
que vén teu pai do traballo,
sen facer está o xantar.
M. Barrio – X. Lorenzo:... Ler máis
Pon, pon, pon
a lancha de Beceiro,
pon, pon, pon
vira patas “pra” arriba,
pon, pon, pon,
cargada de carbón,
pon, pon, pon,
na ría de... Ler máis
Este queixo queixolán.
Esta boca pide pan.
Este “narís” pis, pis.
Estes ollos revirollos.
Esta testa “testaruda”…
¡e este peliño de burra!
Como no anterior,... Ler máis
Dínculin, dínculin
dínculin, dan.
¿Quen morreu?
O tío Xan
coas ciroliñas na man
Dínculin, dínculin,
dínculin, dan.
Eva Otero, Rianxo
Ler máis
Este queixo queixo é.
Esta boca come pan.
Este ollo reberete
e este outro seu irmán.
¡Tira, “ghabilán”!
A nosa memoria- Marín
Ler máis
Durme, meu meniño, durme,
durme se queres durmir.
O teu pai vaiche na eira,
a túa nai logo ha de vir.
M. Barrio... Ler máis
Durme, ruliño,
se dormes moito
hei de mercarche
un garridiño
no dezaoito.
E, e, e, e, e,
que atranca de pé.
E, e, e, e, e.
M.... Ler máis
Rebe, rebe, reberrola,
¿quen te ha de calentare?
Túa nai vai no muíño
e teu pai vaina “buscare”.
O apelativo cariñoso “reberrola” pode... Ler máis
Durme tu ben, meu meniño,
que teu pai vai no mercado;
hache de “traguer” as roscas
e un tiroliro furado.
M. Barrio –... Ler máis
Arronrón,
cascarrón.
A mamá,
na vendima.
O papá,
no carbón.
Cántase facendo énfase nas consoantes para durmir os pequenos.
Mercedes Fernández Rodríguez, do Saviñao
Ler máis
Deixa unha resposta