Comín ril, ril
Comín ril, ril
da “melra” gorda asada.
Comín ril, ril
da “melra” gorda asada.
Josefa Pérez: “A nosa memoria- Marín”
Caeu unha “chica” ó chan. José, de Marín (máis…) Ler máis
Tangarrangandán, morreu o tangueiro. Tangarrangandán, deixalo morrer. Tangarrangandán, un tangueiro novo, Tangarrangandán, ha volver nacer. Ler máis
Nun niño de conchagarfos, dous conchagarfiños hai. Quen os desenconchagarfizare bo desaconchagarfizador será. Montse Ginesta e Xulio Cobas Brenlla: Trabalinguas para xogar”, Ed.... Ler máis
Tío enquirquillado non se desenquirquilla ben. Xoaniña, a desenquirquilladeira, que o veña desenquirquillar. Ler máis
Do queixo non che me queixo, que o queixo ben che me sabe; quéixome de quen o vende, que non mo deixa... Ler máis
Teño unha capa tallada, golada, borlada, repicatallada. Quen ma tallou, golou, borlou e repicatallou non ma soubo tallar, golar, borlar e repicatallar. Vou chamar o tallador, golador, borlador e repicatallador que ma veña tallar, golar borlar e repicatallar mellor. Montse Ginesta: “Trabalinguas…” Ed. Edelvives... Ler máis
Un can cun quinqué no cu. Angélica, de Mondoñedo Ler máis
Debaixo dunha pipa tinta hai unha pita pinta; cando a pipa tinta pinga, a pita pinta pía. Xirarga, de Beluso-Bueu Ler máis
Por detrás daquel toxo vai un pito coxo. Corre, pito coxo, pito coxo, corre. Victoria, de Sebil – Cuntis (máis…) Ler máis
– ¿Acórdache a corda? – ¡Acorda a corda! Amelia de Forcarei. Ler máis
Deixa unha resposta