Chorro morro
Chorro morro
meu real,
saes ti
pola porta real,
sae sanuco
rabo de cuco,
sae labrar
e sementar
nas herbiñas
de Portugal.
Chorro morro
meu real,
saes ti
pola porta real,
sae sanuco
rabo de cuco,
sae labrar
e sementar
nas herbiñas
de Portugal.
M. Barrio M. Fabeiro Gómez: “Cancioneiro de Muros”
Este neno pequeniño, pequeniño coma un rato heino de levar á feira e vendelo por un pataco. Concha García: “Para dicir e facer” Ler máis
Unha salve á lúa nova que non nos morda can nin cobra, que non nos caia dente nin moa. Muíños Ler máis
Detrás do outeiro da pedra furada había un bacelo que o vello plantara. Veu a cabra, comeu o bacelo que plantara o vello detrás do outeiro da... Ler máis
Cocheguiñas, cocheguiñas. Abre a man e solta a outra. Cocheguiñas, cocheguiñas pague quen che toque a roupa. M. Barrio J. Pérez Ballesteros: “Cancioneiro”. Ler máis
O meu marteliño de cabo de ferro cinco “reás” me custou, seis vale, sete pido, oito quero, e o que dea novembro en dez lévao. M.... Ler máis
Andando ás nocellas perdín as ovellas. Vou a miña nai que me arrinque as orellas. Miña nai non estaba na casa, á noite virá... Ler máis
O “cutelo” é bo, cinco “reás” custou, seis ben os vale, sete dan por el, o que traia oito e ofreza nove lévao por dez. M.... Ler máis
Novo Pedriño Chosco estaba na cama. Entráballe o sol por unha “ventana” e pola outra entráballe o vento. Pedriño Chosco estaba contento. Díselle ó/á... Ler máis
Bate, meu leite, na cántara nova con tres pelouriños e mais o da roda. Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
Frío, frío, coma a auga do río. Morno, morno, coma a auga do chorro. Quente, quente, coma a auga que ferve. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Deixa unha resposta