Chorro morro
Chorro morro
meu real,
saes ti
pola porta real,
sae sanuco
rabo de cuco,
sae labrar
e sementar
nas herbiñas
de Portugal.
Chorro morro
meu real,
saes ti
pola porta real,
sae sanuco
rabo de cuco,
sae labrar
e sementar
nas herbiñas
de Portugal.
M. Barrio M. Fabeiro Gómez: “Cancioneiro de Muros”
Xan Pericán, a cabalo dun can, o can era coxo, tirouno nun toxo. Xan Pericán berraba e o can escapaba. Rocío de Brues (Boborás) Ler máis
– Deus cho pague, que é miolo. – Dixo a vella polo bolo. Dise para agradecer algún pequeno favor, pero de... Ler máis
¡Arríncate nabo, que es do ano pasado! Cando un neno ou unha nena está no chan, os amigos axúdano a levantarse... Ler máis
“¡Lavada ós tres días nada!” díxolle o millo á liñaza. E contestou ela: “¡Nugallanzón, un mes baixo o terrón e inda se vou,... Ler máis
Cocheguiñas, cocheguiñas. Abre a man e solta a outra. Cocheguiñas, cocheguiñas pague quen che toque a roupa. M. Barrio J. Pérez Ballesteros: “Cancioneiro”. Ler máis
O meu neno pequeniño heino de mandar á escola; heille de comprar un “trompo” e mais unha castañola. Concha García: “Para dicir e... Ler máis
Pola Ponte de San Xoán vinte e cinco cegos van. Pola ponte de San Xoán vinte e cinco cegos van. Cada cego coa... Ler máis
Manga rachada foi a Castilla e no camiño topou unha filla toda vestida de seda labrada porque era filla de Manga Castaña. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” (máis…) Ler máis
O “cutelo” é bo, cinco “reás” custou, seis ben os vale, sete dan por el, o que traia oito e ofreza nove lévao por dez. M.... Ler máis
Come e come ben e ponte gordo e se te chaman fai o xordo. Teodoro, do Valadouro (máis…) Ler máis
Deixa unha resposta