Chorro morro
Chorro morro
meu real,
saes ti
pola porta real,
sae sanuco
rabo de cuco,
sae labrar
e sementar
nas herbiñas
de Portugal.
M. Barrio M. Fabeiro Gómez: “Cancioneiro de Muros”
Se cadra interésache
Unha e unha, dúas
Unha e unha, dúas; quero filloas das túas. Dúas e dúas, catro; ben postiñas no prato. Catro e catro, oito; dáme tamén biscoito. Oito e... Ler máis
O meu marteliño
O meu marteliño de cabo de ferro cinco “reás” me custou, seis vale, sete pido, oito quero, e o que dea novembro en dez lévao. M.... Ler máis
Xan Pericán
Xan Pericán, a cabalo dun can, o can era coxo, tirouno nun toxo. Xan Pericán berraba e o can escapaba. Rocío de Brues (Boborás) Ler máis
Deus cho pague
– Deus cho pague, que é miolo. – Dixo a vella polo bolo. Dise para agradecer algún pequeno favor, pero de... Ler máis
Bótalle os ovos
Bótalle os ovos á galiña branca e pitos e todos andaban na danza, bótalle os ovos á galiña negra e pitos e todos andaban na festa. Ai,... Ler máis
Tu e eu somos dous
Novo – Tu e eu somos dous. – E o can e o gato, “cuatro”. Este dito serve para reforzar a unión... Ler máis
¿Por que non “te” cociches, verza?
-¿Por que non “te” cociches, verza? – Porque non me revolviches, besta. Dise para aprender que as verzas hainas que revolver... Ler máis
Seradela vai
Seradela vai, seradela vén, picotaso vai, picotaso vén, sssssssssssss Cántase cando se vai coas vacas para que pensen que hai moscas e escapen para... Ler máis
Frío, frío
Frío, frío, coma a auga do río. Morno, morno, coma a auga do chorro. Quente, quente, coma a auga que ferve. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
O cogomelo (varios)
Choupín choupiñeiro, dime onde está o teu compañeiro. Dito referido á recolleita de cogomelos na comarca valdeorresa, onde a especie máis... Ler máis
Categorías
Deixa unha resposta