Chin, chon
Chin, chon,
caravillón.
Chin, chon,
caravillón.
Dito para acompañar o abaneo da randeeira.
Meninheira, de Pontevedra
Pinto, pinto, gagarabinto, teño unha vaca de vinte e cinco. Teño un boi que sabe arar; tamén sabe trompicar; dar a volta ben redonda esa nena que se esconda. Sabela Gil. ... Ler máis
Potiquiña, poticar. Este xogo sen pecar. Este recitado acompaña o xogo do sarillo, que pertence ó grupo dos xogos de habilidade... Ler máis
Unha, dúas, tres Paco, Perico e Andrés. Mariló, de Brión Ler máis
Serra, serra, miña “cansela”, ti polo mar e eu pola terra. Dous rapaces/as están sentados/as no chan, un fronte ó outro... Ler máis
Rabo de cocha, rabo de besta, dixo meu pai que estaba nesta. Nesta estará, dixo o cura que era “verdá”. A nosa memoria- Marín (máis…) Ler máis
Pedra, pedriña, ben redondiña. Tirulirulá, tiruliruliña. Sentados no chan en círculo as nenas e nenos participantes con cadansúa pedriña diante, pásanlle esta ao... Ler máis
Chouca, mouca, vaite deitar ás portas de teu primo, que alí te irán buscar. “Tu” por “tu”, que te salvas es “tu”. M. Barrio – I.... Ler máis
Nun café rifaron un gato, un, dous, tres e catro. Un, dous e tres, zapatiño inglés. A ver a quen lle toca o número... Ler máis
– ¿Hai fume na túa casa? – ¡Non, na miña casa só hai lume! Pregunta naquela. Ler máis
– Vexo, vexo… – ¿Ti que ves? – Vexo unha cousa que… (1ª pista; p.e.: é de cor…) – … – ¿Empeza pola... Ler máis
1 Comentario