Unha pega rebordá
Unha pega rebordá
puxo un ovo na quintá,
puxo un e rebordou,
puxo dous e rebordou,
puxo tres e rebordou… (ata quedar sen folgos).
Unha pega rebordá
puxo un ovo na quintá,
puxo un e rebordou,
puxo dous e rebordou,
puxo tres e rebordou… (ata quedar sen folgos).
Catro bois
e catro vacas
soben carro
costa arriba;
non hai home
nesta terra
que catro veces
o diga… (ata dicir catro veces).
Pinto, pinto,
gagarabinto,
teño unha vaca
de vinte e cinco.
Teño un boi
que sabe arar;
tamén sabe
trompicar;
dar a volta
ben redonda
esa nena
que se esconda.
Sabela Gil.
Sei amasar,
sei peneirar,
sei dar a volta
por riba do mar.
Dúas persoas (de altura semellante), unha fronte á outra e collidas polas mans abanean os brazos e no último verso dan unha volta sen soltar as mans.
María de Mugueimes (Muíños)
– Decodín, decodán,
delavera, veraván.
Dende o pazo ata a cociña
¿cantos dedos tes enriba?
– Catro.
– Se dixeses cinco
nin perdías nin gañabas,
nin esta azouta levabas.
¡Pumba!
– Malandrán me vou,
malandrán me veño,
e o meu cordeiriño
na corte o teño.
– Mariquiña, ¿que estás facendo?
– Estou peneirando.
– Malandrán…
– Mariquiña, ¿que estás facendo?
– Estou facendo a masa.
– Malandrán…
– Mariquiña, ¿que estás facendo?
– Estou facendo o pan.
– Malandrán…
– Mariquiña, ¿que estás facendo?
– Vou meter o pan.
– Malandrán…
– Mariquiña, ¿que estás facendo?
– Xa vai o pan cocido.
– Malandrán…
– Mariquiña, ¿que estás facendo?
– Reveu o pan.
– Reveu, reveu.
M. Barrio – L. Prieto: “Juegos infantiles…”
Pasa, Perico,
pasa, Monteiro,
polas portas
dos carabineiros.
O de diante
corre moito.
O de atrás
aí quedará.
Cuco rei,
cantos anos
vivirei?
Vinte e cinco?
Non o sei…:
un,
dous,
tres…
Antón, Antón,
Antón Peruleiro,
cadaquén, cadaquén,
que atenda ao seu xeito,
e o que non o atenda,
pagará unha prenda.
Ris, ras
aparta “pa” alá
que perdo o compás.
O adulto colle o/a neno/a no colo e abanéao para os lados. Ó rematar o recitado, tras repetilo varias veces, fai coma quen que o lanza ó aire. Ou ben estando o/a neno/a sentado/a no colo fronte a fronte cólleo polas mans e arrandéao para diante e para atrás.
Este recitado tamén pode acompañar un xogo entre dous nenos máis maiores que fan unha especie de serra cun cordel fino.