O entroido
¡E víndeo ver!
¡E víndeo ver!
O vello Entroido
que está teso e doido
ó pé do carballo,
sentado nun tallo
¡sen ter que facer!
¡E víndeo ver!
¡E víndeo ver!
¡E víndeo ver!
¡E víndeo ver!
O vello Entroido
que está teso e doido
ó pé do carballo,
sentado nun tallo
¡sen ter que facer!
¡E víndeo ver!
¡E víndeo ver!
M. Barrio – A. Mª de la Iglesia: “El idioma…”
Variante: En vez dos dous últimos versos:
Víndeo ver
que xa está para morrer.
M. Barrio – E. Rodríguez: “Diccionario”.
Cando chove e quenta o sol,
anda o demo por Ferrol,
cargadiño de alfinetes,
para picarlles no cu ás mulleres.
Roberto, da Ponte do Porco. Miño, A Coruña
Chove, chove
na casa do pobre.
Neva, neva
na cas de Varela.
Xea, xea
na cas de Garea
Trona, trona
na cas de Ramona.
Pinga, pinga
na casa de Minga
Serra, serra, miña “cansela”,
ti polo mar e eu pola terra.
Dous rapaces/as están sentados/as no chan, un fronte ó outro coas pernas estiradas e tocándose cos pés. Agárranse das mans e mentres un se deixa caer para atrás o outro tira por el e viceversa. Márcase o ritmo dunha serra.
Ana de Vilariño (Poio)
Cuco de maio,
cuco de abril,
cóntame os anos
que hei vivir.
M. Barrio- I. Rielo: “Cancioneiro…”