Canto ou son para apazugar ou adurmiñar o neno/a
Arrolín, arrolán
Arrolín, arrolán,
¿queres queixo?
¿queres pan?.
E se o queres
non o negues
que as mulleres
cho darán.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Arre ru, arre ru
Arre ru, arre ru,
cunha tranquiña no cu.
Morrerán os vellos todos
quedaremos eu e “tu”.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Arrurrú
Arrurrú,
coa tranca no cu.
Morreu teu pai
e “quedache tu”.
Arruallo para durmir os/as nenos/as mentres se lles bate amodiño no cu.
Xabi X. Xardón, de Morgade – Xinzo de Limia
Este neniño pequeno
Este neniño pequeno
quen o vai aturular.
Súa nai vai no muíño
e seu pai vai traballar.
Este neniño pequeno
quen lle vai a dar a teta.
Súa nai vai no muíño
e seu pai na herba seca.
Este neniño pequeno
heino de aprender a todo
a amasar e a peneirar
e a botar o pan ó forno.
Este neniño pequeno
heino de mandar á escola
heille de comprar un bombo
e mais unha castañola.
Leilía, Santiago de Compostela
Heille de dar a meu neno
Heille de dar a meu neno
cocidiño con repolo,
as orellas dunha pulga,
as costelas dun piollo.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
“Dúrmete”, meu neniño
“Dúrmete”, meu neniño,
“dúrmete”, meu meniño,
que aí vén o cocón
a levar os nenos
que non dormen, non.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
Ai, que meniña
¡Ai, que meniña,
que nena preciosa!
Despois de lavada,
parece unha rosa;
e este meniño
que teño no colo
despois de lavado
parece un repolo.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
Río Miño
Río Miño,
vai caladiño,
non me espertes
o meu meniño.
M. Barrio – V. Risco: “Etnografía…”
Paxariños que voades
Paxariños que voades
polas follas dos loureiros,
deixade durmir o neno,
que está no sono primeiro.
M. Barrio – Torner: “Cancionero…”
O meu neno está durmindo
O meu neno está durmindo
e hai que andar “devagare”,
pois se non o coitadiño
esperta e rompe a “chorare”.
M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…”
