Canta, meu crego
Canta, meu crego,
canta, meu frade;
por este me entra,
por este me sae.
Canta, meu crego,
canta, meu frade;
por este me entra,
por este me sae.
M. Rico “Tantarantán…”
Chupa no dedo, que é caramelo! Chupa na man que é unha “mazán”! M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis
A tía Gancha tiña a cunca furada e a culler chamuscada. Cando chegaba á boca, xa non levaba nada. Maika, de Bande Ler máis
– Que horas son? – As de onte por estas horas, se es burro/a cóntaas todas. – Burro/a serei, pero en... Ler máis
Rapás, rapás, que tes o cu “pra tras”, que se o tiveras “pra diante” valerías dous “reás”. Úsase nas mesmas circunstancias nas que... Ler máis
Unha vez era un home que ía polo monte, ¿queres que cho conte? M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis
Vou contar catro mentiras: polo mar andan as lebres e nos montes as sardiñas. Son un triste pasaxeiro que vai polo seu camiño: nas... Ler máis
Esta é a casa que fixo Xan. Este é o millo que estaba na casa que fixo Xan. Este é o rato que... Ler máis
O corazón dunha pulga quen o soubera guisar. Daba xantar e merenda e cea para cear. A nosa memoria- Marín Ler máis
– Piruchiño, queres pan? – Quero, se mo dan. – Vai buscar o coitelo! – Pois “logho” non quero. Díselle ós nenos/as cando... Ler máis
Orella pendella, vai á leña, se non vés de hora, durmirás fóra cos canciños da túa dona. M. Barrio – Revista Nós: “Arquivo…” Ler máis
Deixa unha resposta