Entre Santos e Nadal
Entre Santos e Nadal
perde a vella o seu caudal.
Teresa de Lérez
O ano novo
Ano novo, con ben veñas,
como o sol entre as estrelas,
os cabritos coas cabras
e os años coas ovellas.
M. Barrio – A. Fraguas Fraguas na “Gran Enciclopedia Gallega”.
Tempo meteorolóxico (varios)
Marzo, marzal,
pola mañá cara de risa,
pola noite cara de can.
Matilde de Santiago
O arco da vella (varias versións)
Arco da vella,
vaite de aí
que andan os porcos
a fozar en ti.
A nosa memoria- Marín
Don Xulián
Don Xulián
foi á misa;
veu un can
e comeulle a camisa.
Marcha can,
que non é pan,
que é camisa
de Don Xulián.
Concha García: “Para dicir e facer”
Lagarto, lagarto
Lagarto, lagarto,
dime a verdade
que se non te parto.
Serra, serra, miña “cansela”
Serra, serra, miña “cansela”,
ti polo mar e eu pola terra.
Dous rapaces/as están sentados/as no chan, un fronte ó outro coas pernas estiradas e tocándose cos pés. Agárranse das mans e mentres un se deixa caer para atrás o outro tira por el e viceversa. Márcase o ritmo dunha serra.
Ana de Vilariño (Poio)
¿De onde vés?
– ¿De onde vés?
– Do muíño.
– ¿Que traes?
– Fariña.
– Bota para alá
que esta non é miña.
– Bota para acá
que esta é miña.
M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…”
