Luís Pitís (varias versións)
Novo
Luís, Luís,
copa de cana,
copa de anís,
caeu da cama
e rompeu o “narís”
Anxo, de Orro – Noia
¡Tranquilo! (varias versións)
-¡Tranquilo!
-Tranquilo morreu cagando agarrado a un pé de millo
e súa nai esperando por el no camiño.
É a contestación para cando nunha conversa che din: “¡Tranquilo!”.
Anxo, de Orro – Noia
A xoaniña (Coccinella septempunctata)
Reirrei,
¿cantos anos vivirei?
Vinte e cinco,
non o sei.
Un, dos, tres…
M. Barrio F. Lanza: “Falan…”
Este queixo queixolán (varias versións)
Este queixo queixolán.
Esta boca pide pan.
Este “narís” pis, pis.
Estes ollos revirollos.
Esta testa “testaruda”…
¡e este peliño de burra!
Como no anterior, pero no último verso despeitea o/a neno/a con toda a man.
M. Barrio – Bouza Brey: “Xogos iniciáticos…”
Tantarantán/Touporroutou (Varias versións)
– Tantarantán, ¿para onde vas vella?
– Tantarantán, vou para Pontevedra.
– Tantarantán, ¿que vas buscar?
– Tantarantán, unha carga de sal.
– Tantarantán, ¿para que é o sal?
– Tantarantán, para facer o caldo.
– Tantarantán, ¿para que é o caldo?
– Tantarantán, para “llo” dar ás vellas
– Tantarantán, ¿para que son as vellas?
– Tantarantán, para sachar o millo.
– Tantarantán, ¿para que é o millo?
– Tantarantán, para “llo” dar ás churras.
– Tantarantán, ¿para que son as churras?
– Tantarantán, para poñer os ovos.
– Tantarantán, ¿para que son os ovos?
– Tantarantán, para llos dar ó crego.
– Tantarantán, ¿para que é o crego?
– Tantarantán, para dicir a misa.
– Tantarantán, ¿para que é a misa?
– Tantarantán ¡para subir ó Ceo!
Quen cho dixo?
– Quen cho dixo?
– Xan do Pixo,
cagou “pa” ti
e “pa” min non quixo.
Á unha, Virxe pura
Á unha, Virxe pura,
ás dúas, mans de Deus,
ás tres, San Andrés,
ás catro, San Ignacio,
ás cinco, pego un brinco,
ás seis, cantas os reis,
ás sete tira polo meu carrapichete,
ás oito, un biscoito,
ás nove, canta a burra e bebe,
ás dez, salta outra vez,
ás once, chama o conde,
ás doce lle responde:
“Paxariños a piar e as súas nais a voar”.
É unha canción para saltar á corda que pode ter uns 300 anos de antigüidade, pois a avoa da informante que no ano 2015 tería 105 anos, aprendeuna da súa bisavoa.
Loli Otero Conde, de Bamio – Vilagarcía de Arousa
Cabaliño que vas de a cabalo
Cabaliño que vas de a cabalo,
sete muxicas che peten no rabo.
Sete por riba,
sete por baixo,
alá vai (nome do neno/a) do cabalo abaixo.
Mari, de Cedeira – Redondela
Pico, pico, mazarico (varias versións)
Pico, pico, mazarico,
¿quen che deu tan longo “pico”?
Deumo Deus e San Santiago
para picar o pan no agro
e piquei e repiquei,
cen milliños encontrei
e boteinos a moer
e os ratiños a comer
e agarrei un polo rabo
e boteino naquel cabo
e tamén agarrei outro
e boteino naquel souto
e vin de moita “prisa”
tocando a miña gaitiña
pero víronme os ladróns
e roubáronme os calzóns
M. Barrio – N. Rielo: “Escolma…
Arríncate nabo
¡Arríncate nabo,
que es do ano pasado!
Cando un neno ou unha nena está no chan, os amigos axúdano a levantarse mentres lle din isto.
Carmen, de Santiso – Melide
