Manga rachada
foi a Castilla
e no camiño
topou unha filla
toda vestida
de seda labrada
porque era filla
de Manga Castaña.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
(máis…)
Ler máis
Bate, meu leite,
na cántara nova
con tres pelouriños
e mais o da roda.
Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
Chorro morro
meu real,
saes ti
pola porta real,
sae sanuco
rabo de cuco,
sae labrar
e sementar
nas herbiñas
de Portugal.
M. Barrio M. Fabeiro Gómez: “Cancioneiro de... Ler máis
Choupín choupiñeiro,
dime onde está o teu compañeiro.
Dito referido á recolleita de cogomelos na comarca valdeorresa, onde a especie máis... Ler máis
Punto, repunto,
Señor Director,
para o ano que vén
seremos mellor.
Punto, repunto,
Señor Director,
para o ano que vén
¡seremos peor!
Ler máis
– ¿Como che vai, Sindo?
– Ás veces chorando,
ás veces rindo.
Geni e Elena, de Alxén – Salvaterra
Ler máis
O meu marteliño
de cabo de ferro
cinco “reás” me custou,
seis vale,
sete pido,
oito quero,
e o que dea novembro en dez lévao.
M.... Ler máis
O meu neno pequeniño
heino de mandar á escola;
heille de comprar un “trompo”
e mais unha castañola.
Concha García: “Para dicir e... Ler máis
Landrusiño
foi ó viño.
Rompeu o xerro
polo camiño.
Pobre do xerro,
pobre do viño,
pobre do cu
de Landrusiño.
San Pedro – Cangas
(máis…)
Ler máis
Frío, frío,
coma a auga do río.
Morno, morno,
coma a auga do chorro.
Quente, quente,
coma a auga que ferve.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
Ler máis
Deixa unha resposta