“Padre Nuestro” pequeniño (Varias versións)
“Padre nuestro” piquinín
fun ao ceo e volvín.
Vin a un picarín
comendo pan e toucín.
Pedinlle un bocadín
e deume no fucín.
Alba, de Ribadeo
A xoaniña (Coccinella septempunctata)
Costureiriña garrida,
¿mañá chove ou vai bo día?
Ponse a costureiriña ou xoaniña na palma da man e recítase o dito. Se voa, vai estar bo día e se non voa, malo.
Arabella
Dedín dedín (varias versións)
Didín, didín do charramusquín,
do arzabuco, do rabo do cuco.
Cando o rei por aquí pasou
todas as aves convidou
menos unha que quedou
e esa foi con gran pesar.
Chouca, bouca, cabeza de ouca,
vaite deitar nas portiñas de “Gibraltar”
que de alí te irán buscar
morta, viva, derreada ou como sexa.
Alza, lúa,
baixa o sol,
¿en que cabaliño queres ir mellor?
No que mande el rei, señor.
Nesta ocasión, o dito do “Dedín dedín…”, que cruzou o mar, úsase para acompañar o xogo de cabalgar nas pernas ata que se simula unha caída do cabalo.
Héctor López Irabedra, de Buenos Aires – Arxentina
O gaiteiro de San Xulián (varias versións)
O gaiteiro de San Xulián
fixo unha casa de merda de can.
Ó outro día mirou para ela
¡Ai, Xesús, que non ten cheminea!
Eduardo, de Ferrol
Este queixo queixolán (varias versións)
Este ollo revirete.
Este nariz naricete.
Esta boca come pan.
Este queixo queixolán.
Niquilinán, niquilinán!!!
Nesta versión, acábase tirándolle suavemente das orelliñas ó neno ou nena.
Leti, de Mos
Puño puñete (varias versións)
– Puñín, puñín.
– Puñín, puñín.
– ¿Quen está dentro?
– Xan do Convento.
– ¿Quen está fóra?
– Xan da Gaiola.
– O que “se” ría, paga a corriola.
Xógase cun neno/a ou entre dous nenos/as. Cando se di “Puñín, puñín”, cada un pon un puño pechado enriba da mesa, un enriba do outro, e vólvese repetir. Entón fica unha pía de catro puños pechados, un enriba do outro. Isto faise sempre serios, sen rir. Despois de rematar as preguntas e respostas, desfaise a pía de puños e cada un comeza a xirar unha man sobre a outra cos puños pechados coma se fose unha hélice ou un muíño. Sempre se debe de manter a seriedade, ollando cada un cara ós ollos do outro. Trátase de gañar o xogo non rindo. O primeiro que ría, perde o xogo.
Fesguello, de Foz
O Catapiro
O Catapiro estaba na cama,
entráballe o sol por unha “ventana”.
Entráballe o sol, entráballe o vento
e o Catapiro estaba contento.
María Elena
Mira alí arriba
¡Mira alí arriba, naquel piricouto!
-¿Que?
– Hai un vello cagando por outro.
Caraoucou, de Velle-Ourense
Xabón xirigato
Xabón xirigato,
xabón xarelo,
¡déixate de xoldas, xabón!
¿Escorregaches, Simón?
Recítase mentres os/as pícaros/as lavan as mans cun xabón esvaradío.
Eva e Manolo, do Salnés
