As cabras de Xan Barbeiro
As cabras de Xan Barbeiro
todas van por un raseiro;
unhas brancas e outras negras
e outras monas das orellas.
As cabras de Xan Barbeiro
todas van por un raseiro;
unhas brancas e outras negras
e outras monas das orellas.
M. Rico: “Tantarantán…”
Este foi por leña. Este foille axudar. Este foi por un ovo. Este fritiuno e este gordo comeuno. Mónica de Escornabois-Trasmiras-Ourense Ler máis
Novo Aí vén Pedro Chosco por baixo da porta “dicíndolle” ás nenas que pousen a roca. Tamén vén Antón e dilles que non, que fíen as... Ler máis
Redonda, redonda, “chiquita” morena. ¿Como a queres, grande ou pequena? Ler máis
Rou, rou, xouxigou, ti que vas e eu que vou. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
E que tes, e que foi, aí che vén teu pai e mais a túa nai, ah… Ah, meniña, ah, zapato no pé, sardiña salgada para o... Ler máis
Serra, serra, madalena, ti polo mar e eu pola terra. M. Barrio (máis…) Ler máis
Arrurrú, coa tranca no cu. Morreu teu pai e “quedache tu”. Arruallo para durmir os/as nenos/as mentres se lles bate amodiño no cu. Xabi... Ler máis
Pon, pon, pon a lancha de Beceiro, pon, pon, pon vira patas “pra” arriba, pon, pon, pon, cargada de carbón, pon, pon, pon, na ría de... Ler máis
Tantarantán, tantarantiña, o que non pensa non ten cabeciña. Tantarantán, tantarantola, o que non pensa non ten cabezola. Andrea Vallejo, de Simes –... Ler máis
Heille de dar a meu neno cocidiño con repolo, as orellas dunha pulga, as costelas dun piollo. Blanco, Domingo: “A poesía popular…” Ler máis
Deixa unha resposta