Arrecunca, arrecunca
Arrecunca, arrecunca,
a cabalo de ti sempre
e de min nunca.
Arrecunca, arrecunca,
a cabalo de ti sempre
e de min nunca.
Iria, Ramón Fontenla e Virtudes Caamaño, de Valiñas – Barro
Fun ó muíño, o muíño a moer, os ratiños a roer, pillei un polo rabo e leveino ó mercado. E díxome unha muller: – ¿Canto... Ler máis
Era un gaiteiro que ía polo monte ¿Queres que cho conte? Melorra do Covelo – Pontevedra (máis…) Ler máis
– Piruchiño, queres pan? – Quero, se mo dan. – Vai buscar o coitelo! – Pois “logho” non quero. Díselle ós nenos/as cando... Ler máis
Pola porta do tío Xan pasa o can do tío Miguel, cunhas polainiñas novas forradiñas de papel. Rico Verea, Manuel: ”Cancioneiro…” Ler máis
– ¿Canto me dás? – ¡Un saco de ras! Mini e Mero Ler máis
– ¿Quen cho dixo? – Xan do Pixo, cagou “pa” ti e “pa” min non quixo. Ler máis
– ¡Mira que tes! (sinalando ó chan). – ¿O que? – ¡Zapatos para os pés! Mini e Mero Ler máis
Pepe repepe, camisa rachada, foi á Coruña lamber a pescada. Lambeu e lambeu e nunca se encheu. Pepe repepe, camisa cagada, foi ó regueiro e tróuxoa mexada. (máis…) Ler máis
Vou contar catro mentiras: polo mar andan as lebres e nos montes as sardiñas. Son un triste pasaxeiro que vai polo seu camiño: nas... Ler máis
– ¿Ti onde vas?, rapás do cu “pa tras”. Meninheira, de Pontevedra Ler máis
Deixa unha resposta