Arrecunca, arrecunca
Arrecunca, arrecunca,
a cabalo de ti sempre
e de min nunca.
Arrecunca, arrecunca,
a cabalo de ti sempre
e de min nunca.
Iria, Ramón Fontenla e Virtudes Caamaño, de Valiñas – Barro
-¿Dez e dez? – Vinte. – Que veña o demo e que te pinte. Que te sente nunha “silla” e que che dea... Ler máis
Polo río abaixo polo río arriba polo río abaixo vai unha sardiña; vai unha sardiña, vai un pexegueiro que leva pexegos no mes de xaneiro. M. Barrio... Ler máis
Pepe repepe, camisa rachada, foi á Coruña lamber a pescada. Lambeu e lambeu e nunca se encheu. Pepe repepe, camisa cagada, foi ó regueiro e tróuxoa mexada. (máis…) Ler máis
Xan, Xaranxán, dacabalo do can; o can era coxo e tirouno no toxo; o toxo era bravo e tirouno no prado; o prado era frío e... Ler máis
Polo mar andan as lebres e polo monte as anguías. Os peixes polas labradas cóllense con “angarillas”. Vámonos de aí, meniña, que todos van... Ler máis
O piollo e mais a pulga foron ó monte cachar e o carrapato pequeno foilles levar o xantar. Agustín Bernárdez: “A nosa memoria-... Ler máis
Camisa de fóra, métea dentro que xa é hora. M. Barrio – M. Fernández Costas: “Juegos…” Ler máis
Acuseta, marraneta, que-vas-de-ca-be-za-ó-in-fer-no. Xogo para, literalmente, mandar ó inferno un neno que nos acusara de facer algo. Co furabolos e o... Ler máis
– Sabes que? – Que? – Que o ollo do cu non ve. – Sabes cando? – Cando? – Cando está cagando. – Sabes onde? –... Ler máis
Novo – ¿Que horas son? – As de onte por estas horas, se es burro/a cóntaas todas. – Burro/a serei, pero en... Ler máis
Deixa unha resposta