Arrecunca, arrecunca
Arrecunca, arrecunca,
a cabalo de ti sempre
e de min nunca.
Arrecunca, arrecunca,
a cabalo de ti sempre
e de min nunca.
Iria, Ramón Fontenla e Virtudes Caamaño, de Valiñas – Barro
– Mira o que hai alí. – ¿…? – O “Entruido”; a cabalo de ti por un “descuido”. Iria, Ramón Fontenla e... Ler máis
Acuseta, marraneta, que-vas-de-ca-be-za-ó-in-fer-no. Xogo para, literalmente, mandar ó inferno un neno que nos acusara de facer algo. Co furabolos e o... Ler máis
– ¿Dúas e dúas…? – Catro. – Lámbelle o cu ó gato. Mini e Mero Ler máis
Novo Luís, Luís, copa de cana, copa de anís, caeu da cama e rompeu o “narís” Anxo, de Orro – Noia (máis…) Ler máis
– ¡Mira que tes! (sinalando ó chan). – ¿O que? – ¡Zapatos para os pés! Mini e Mero Ler máis
A muller ía no prado; a vaca facía o xantar; a cadela varre a casa e a vasoira vai lavar. Rico Verea, Manuel:... Ler máis
Rapás, rapás, que tes o cu “pra tras”, que se o tiveras “pra diante” valerías dous “reás”. Úsase nas mesmas circunstancias nas que... Ler máis
– ¿Canto son vinte e vinte? – “Cuarenta”. – “Cagallós pra” quen os quenta. – Quen os quenta non está “eiquí”. “Cagallós pra”... Ler máis
Fun ó muíño, o muíño a moer, os ratiños a roer, pillei un polo rabo e leveino ó mercado. E díxome unha muller: – ¿Canto... Ler máis
O corazón dunha pulga e as orellas dunha lebre heillas de dar ó meu home, que lle sabe moito o prebe. Angélica, de... Ler máis
Deixa unha resposta