Arre ru, meu meniño
Arre ru, meu meniño.
Arre ru, meu rapaz.
Arre ru, meu meniño,
ben arruladiño vas.
Arre ru, meu meniño.
Arre ru, meu rapaz.
Arre ru, meu meniño,
ben arruladiño vas.
Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…”
– Esta leira é túa? – É. – E esta? – Tamén. – Pois… arrinca este marco! O adulto colle entre os seus dedos... Ler máis
Rivi, rivi, rivirola, se non queres calar, chora. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Arre ru, arre ru, cunha tranquiña no cu. Morrerán os vellos todos quedaremos eu e “tu”. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Durme tu ben, meu meniño, que teu pai vai no mercado; hache de “traguer” as roscas e un tiroliro furado. M. Barrio –... Ler máis
Toca a corneta, toca o berimbao, o neno bonito ten o cu de pau. M. Barrio – M. Fernández Costas:: “Juegos… Ler máis
Este queixo queixolán. Esta boca pide pan. Este “narís” pis, pis. Estes ollos revirollos. Esta testa “testaruda”… ¡e este peliño de burra! Como no anterior,... Ler máis
Durme, meu meniño, durme, durme se queres durmir. O teu pai vaiche na eira, a túa nai logo ha de vir. M. Barrio... Ler máis
Molliña, molliña, na túa cariña. Mollón, mollón, no teu carón. Cóllense as mans do neno ou da nena e, con elas, acaríñanse alternativamente... Ler máis
-¿Foi o teu pai ós lobos? – Foi. – ¿Trouxo moitos? – Trouxo. – ¿Imos a eles? – Imos. Tense a criatura no colo e... Ler máis
Miña boca que te abres con ganiñas de te abrir, ou é sinal que tes fame ou é que tes que durmir. Cando... Ler máis
Deixa unha resposta