– Deus cho pague, que é miolo. – Dixo a vella polo bolo. Dise para agradecer algún pequeno favor, pero de... Ler máis
Chorro morro meu real, saes ti pola porta real, sae sanuco rabo de cuco, sae labrar e sementar nas herbiñas de Portugal. M. Barrio M. Fabeiro Gómez: “Cancioneiro de... Ler máis
Díxolle o millo á liñaza: – Ándate ti, espepitada, que ós tres días estás nada. E a liñaza respondeulle: – Seica coma ti,... Ler máis
Meu neniño, pequeniño, como non che teño nada que dar, tráioche estas zoquiñas para cando saibas andar. ¡Arrenegado sexa o demo se non che... Ler máis
Novo Pedriño Chosco estaba na cama. Entráballe o sol por unha “ventana” e pola outra entráballe o vento. Pedriño Chosco estaba contento. Díselle ó/á... Ler máis
Elas eran once damas, todas amigas do “xuez”, pegou o tángano-mángano nelas, non quedaron senón dez. Daquelas dez que quedaron foron a xulgar ó... Ler máis
O “cutelo” é bo, cinco “reás” custou, seis ben os vale, sete dan por el, o que traia oito e ofreza nove lévao por dez. M.... Ler máis
Carrapuchiña, carrapucheira, corre lixeira, que se non corres, lobolobeiro chega primeiro. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Manga rachada foi a Castilla e no camiño topou unha filla toda vestida de seda labrada porque era filla de Manga Castaña. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” (máis…) Ler máis
Unha salve á lúa nova que non nos morda can nin cobra, que non nos caia dente nin moa. Muíños Ler máis
Deixa unha resposta