Chorro morro meu real, saes ti pola porta real, sae sanuco rabo de cuco, sae labrar e sementar nas herbiñas de Portugal. M. Barrio M. Fabeiro Gómez: “Cancioneiro de... Ler máis
O meu marteliño de cabo de ferro cinco “reás” me custou, seis vale, sete pido, oito quero, e o que dea novembro en dez lévao. M.... Ler máis
Landrusiño foi ó viño. Rompeu o xerro polo camiño. Pobre do xerro, pobre do viño, pobre do cu de Landrusiño. San Pedro – Cangas (máis…) Ler máis
Bate, meu leite, na cántara nova con tres pelouriños e mais o da roda. Este dito acompaña o labor de bater o leite... Ler máis
-¿Por que non “te” cociches, verza? – Porque non me revolviches, besta. Dise para aprender que as verzas hainas que revolver... Ler máis
Benito, maldito, matáchesme un pito na fonte dos velos con sete coitelos. Benito a matar o pito a gritar: ¡Cala, Benito, que mas has de pagar! A... Ler máis
Cocheguiñas, cocheguiñas. Abre a man e solta a outra. Cocheguiñas, cocheguiñas pague quen che toque a roupa. M. Barrio J. Pérez Ballesteros: “Cancioneiro”. Ler máis
Pola Ponte de San Xoán vinte e cinco cegos van. Pola ponte de San Xoán vinte e cinco cegos van. Cada cego coa... Ler máis
Díxolle o millo á liñaza: – Ándate ti, espepitada, que ós tres días estás nada. E a liñaza respondeulle: – Seica coma ti,... Ler máis
– Deus cho pague, que é miolo. – Dixo a vella polo bolo. Dise para agradecer algún pequeno favor, pero de... Ler máis
Deixa unha resposta