Ai, que meniña
¡Ai, que meniña,
que nena preciosa!
Despois de lavada,
parece unha rosa;
e este meniño
que teño no colo
despois de lavado
parece un repolo.
¡Ai, que meniña,
que nena preciosa!
Despois de lavada,
parece unha rosa;
e este meniño
que teño no colo
despois de lavado
parece un repolo.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
Este é o dedo meniño, este é o seu sobriño, este é o pai de todos, este é o furabolos e este, o... Ler máis
Palmas, palmiñas, que vén o papá. Palmas, palmiñas, que ¿cando virá? Ler máis
Este neniño que teño no colo é dun amor que lle chaman Vitorio. “Dios” que mo deu que mo leve logo, por... Ler máis
Ris, ras aparta “pa” alá que perdo o compás. O adulto colle o/a neno/a no colo e abanéao para os lados. Ó... Ler máis
Arre ru, arre ru, cunha tranquiña no cu. Morrerán os vellos todos quedaremos eu e “tu”. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Paxariño, rechinchiño, vaite esconder detrás da pía de tía Inés que “te” toca a túa dita “ves”. Vanse tocando os dedos do bebé... Ler máis
– ¿Onde está o gatiño? – Na ventaíña. – ¿E que come? – Pan e sardiña. – ¿Imos a un preito? – ¡Co rabo... Ler máis
Xan e Pedro foron ó monte. Marchou Xan. Marchou Pedro. Volveu Xan. Volveu Pedro. Xógase batendo cos dedos das dúas mans nunha mesa. Primeiro póñense... Ler máis
Rebe, rebe, reberrola, ¿quen te ha de calentare? Túa nai vai no muíño e teu pai vaina “buscare”. O apelativo cariñoso “reberrola” pode... Ler máis
Arre, bestiña, á casa da madriña a tomar a boliña que está cocidiña. Arre, bestón, á casa de Antón a tomar o bolón que está cocedón. Na... Ler máis
Deixa unha resposta