Ai, que meniña
¡Ai, que meniña,
que nena preciosa!
Despois de lavada,
parece unha rosa;
e este meniño
que teño no colo
despois de lavado
parece un repolo.
Blanco, Domingo: “A poesía popular…”
Se cadra interésache
Polo curral do tío Pedro
Polo curral do tío Pedro pasa o can do tío Miguel cunhas polainas repenicadas, repenicadas de papel. Igual que nas anteriores pero cando... Ler máis
Xan e Pedro
Xan e Pedro foron ó monte. Marchou Xan. Marchou Pedro. Volveu Xan. Volveu Pedro. Xógase batendo cos dedos das dúas mans nunha mesa. Primeiro póñense... Ler máis
Arrunrún, cascarrún,
Arrunrún, cascarrún, hoxe non e mañá si. E dálle do mar e dálle da Ría, que está na cama o pai desta cría. E dálle da... Ler máis
Durme, ruliño
Durme, ruliño, se dormes moito hei de mercarche un garridiño no dezaoito. E, e, e, e, e, que atranca de pé. E, e, e, e, e. M.... Ler máis
Este foi ó mar
Este foi ó mar e non pescou nada. Este foi ó mar e pescou unha pescada. Este quedou en terra e... Ler máis
E, neniña, e
E, neniña, e, zapato no pé. Papá vai na vila buscar o café. Rico Verea, Manuel: “Tantarantán…” Ler máis
Redonda, redonda
Redonda, redonda, “chiquita” morena. ¿Como a queres, grande ou pequena? Ler máis
Té, chocolate, café
Té, chocolate, café, para San Xosé, que está maliño dun pé. A función do dito é acariñar o/a meniño/a a quen se lle di:... Ler máis
Rebe, rebe, reberrola
Rebe, rebe, reberrola, ¿quen te ha de calentare? Túa nai vai no muíño e teu pai vaina “buscare”. O apelativo cariñoso “reberrola” pode... Ler máis
Dinquirindín
Dinquirindín, dinquirindán. ¿Quen morreu? O sancristán. ¿Quen lle toca? Seu irmán. ¿E con que? Co rabo do can. Unha persoa colle o/a neno/a polos brazos e outra... Ler máis
Deixa unha resposta