¡Ai, a Coresma…!
– ¡Ai, a Coresma…!
– ¿…?
– A cabalo de ti por unha perna.
– ¡Ai, a Coresma…!
– ¿…?
– A cabalo de ti por unha perna.
Iria, Ramón Fontenla e Virtudes Caamaño, de Valiñas – Barro
Os suspiros dunha mincha, as bágoas dun mexillón, os cantares dun percebe fan chorar a un camarón. M. Barrio Ler máis
– ¡Dóeme a cabeza! – Pois frégaa contra unha artesa. – Xa a freguei e non me pasou, ¡malo o burro que... Ler máis
Vou contar catro mentiras: polo mar andan as lebres e nos montes as sardiñas. Son un triste pasaxeiro que vai polo seu camiño: nas... Ler máis
O piollo e mais a pulga foron ó monte cachar e o carrapato pequeno foilles levar o xantar. Agustín Bernárdez: “A nosa memoria-... Ler máis
O pisco e mais a carriza trataron unha bailada: cando o pisco daba voltas a carriza punteaba. M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…” Ler máis
– ¡Xa comín! – ¡Xacomín era gaiteiro! – ¡E Xabebín, tamborileiro! Cando o meniño/a non quere comer máis e di: “¡Xa comín!”,... Ler máis
– Piruchiño, queres pan? – Quero, se mo dan. – Vai buscar o coitelo! – Pois “logho” non quero. Díselle ós nenos/as cando... Ler máis
– ¿Canto me dás? – ¡Un saco de ras! Mini e Mero Ler máis
Xan, Xaranxán, dacabalo do can; o can era coxo e tirouno no toxo; o toxo era bravo e tirouno no prado; o prado era frío e... Ler máis
A muller ía no prado; a vaca facía o xantar; a cadela varre a casa e a vasoira vai lavar. Rico Verea, Manuel:... Ler máis
Deixa unha resposta