Acuseta, marraneta
Acuseta, marraneta,
que-vas-de-ca-be-za-ó-in-fer-no.
Acuseta, marraneta,
que-vas-de-ca-be-za-ó-in-fer-no.
Xogo para, literalmente, mandar ó inferno un neno que nos acusara de facer algo. Co furabolos e o matapiollos dunha man formando un círculo en posición horizontal, introdúcese alternativamente o furabolos da outra man por baixo e por riba do círculo acompañando os golpes das sílabas: “que-vas-de-…”. O obxectivo é que o dedo índice quede apuntando cara abaixo ó remate da oración. De non ser así, engádese unha frase adicional, do tipo “en-bi-ci-cle-ta”, “en-ca-mio-ne-ta”, etc.
Xabi X. Xardón, de Morgade – Xinzo de Limia
O pisco e mais a carriza trataron unha bailada: cando o pisco daba voltas a carriza punteaba. M. Barrio – X. Lorenzo: “Cantigueiro…” Ler máis
A tía Gancha tiña a cunca furada e a culler chamuscada. Cando chegaba á boca, xa non levaba nada. Maika, de Bande Ler máis
– Unha, dúas, tres e…? – Catro. – Tíralle do rabo ó gato! Mini e Mero Ler máis
– Canto son cinco e cinco? – Dez. – Fáltache a albarda, que burro xa es. Cristalina, de Parderrubias – Ourense Ler máis
Roque, Roque, Roquetín, dáme uns “socos” para min “anque” sexan de ameneiro. Xa chos “pagharei” cun peido. Ángela Barros, de Seixo – Marín Ler máis
– Mira cantas van. – ¿… ? -¡As “caghallas” do teu can! Meninheira, de Pontevedra Ler máis
O corazón dunha pulga e as orellas dunha lebre heillas de dar ó meu home, que lle sabe moito o prebe. Angélica, de... Ler máis
– ¡Abúrrome! – Pois quita os pelos dunha perna e ponos na outra. Meninheira, de Pontevedra Ler máis
– Mira o que hai alí. – ¿…? – O “Entruido”; a cabalo de ti por un “descuido”. Iria, Ramón Fontenla e... Ler máis
Xan xaranxán, dacabalo dun can, o can era coxo e tirouno nun toxo, o toxo era bravo e tirouno nun prado, o prado era fondo e... Ler máis
Deixa unha resposta